Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na obrzeżu trawnikowym
spoczął sobie smutny
człowiek

zaciśniętą schował głowę
rozpacz uszczelnił spod
powiek

dreszcz nie znikał
bicz go drżeniem wskroś
przenikał

zapytania literami
nad nim cyklicznie
słowami

„to mam pecha proszę pani
siódme dziecko jak
wykarmić?”

Opublikowano

Pani Kornelio - wiersz jest warty uwagi i głębszych przemyśleń - nie wiem czy Pani wprowadziła w wiersz rzeczywistość czy to z głowy - ale liczba siedem, żeby podbudować i siebie i innych, którzy tu wejdą - jest wwielu kulturach liczbą szczęścia - ejj - trochę to niemoralne - ale nic więcej - nie mogę komentować - forma i styl - pasująca do wiersza

pozdrówko W_A_R

Opublikowano

Ojoj..to brutalny wiersz...nie gustuję w takim podejściu do sprawy..prawdę powiedziawszy nie dopatrzyłem się tragizmu tego człowieka w słowach wiersza...ale wiersz nie jest zły, taaa...nie jest zły, ale dość mam tego karmienia i biadolenia...wiem! proszę zamienić biadolenie na ból i rozpacz..będzie wspaniale..
Pozdrawiam

Opublikowano

Dziękuję W_A_R o tej liczbie siedem też coś słyszałam, ale chyba nie kieruję się za bardzo liczbami jako swego rodzaju symbolami czy talizmanami ... 13-stka musiałaby być nieszczęśliwa, a ja jej tak nie odbieram ;)

Panie Kubo bo własnie chodzi o to, że ludzie bardzo często biadolą i narzekają, użalają się nad swoim losem zamiast robić coś, by problemom zaradzić lub ich unikać i do nich nie dopuścić

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...