pierwsze kroczki, czyli przedwiośnie

[bajka-bajka]

widac kochana jaki maja na Ciebie wplyw te malenstwa.....cudko.....pozdrawiam ;)))

[rajs]

1. Spiro co do Twojej wypowiedzi to oczywiście masz jak najbardziej rację, a w zasadzie Ty za takimi ludźmi jak Barthes czy Derrida, którzy te poglądy ufundowali. I owszem czytelnik faktycznie nie czyta a pisze tekst na nowo, i to po wielokroć. Ale zastanawia, dlaczego Derrida w swoich interpretacjach korzysta głównie z pisarzy nowoczesnych? Ano, dlatego, że nie jest sztuką na sto sposobów przeczytać Latarnika, zresztą ten tekst się o to szczególnie nie prosi, ubiega się o to w większym stopniu tekst nowoczesny, którego autor ma świadomość niereferencyjności języka.
Chodziło mi o to, że poezja przez duże P prowokuje wielość odczytań, podczas, gdy dajmy na to, tylko "nastrojowe" wiersze mają ten potencjał o wiele słabszy, a dla niektórych brak czytelniczego wyzwania, to również mniejsza przyjemność "gry z tekstem", mówiąc językiem, który przywołałeś.

2. A moje uwagi wynikają z jak najbardziej osobistego podejścia do poezji. Nie mówię tutaj o jakiś ogólnych prawach, czy przepisie na wiersz. Po prostu bardziej cenię sobie poezję, która przemawia z pewnego oddalenia. Może to tęsknota za naszymi klasykami jak Miłosz, czy Herbert, Leśmian, którzy w jakiś sposób do pewnego standardu poezji przyzwyczaili.

3. Więcej na ten temat nie piszę, bo tylko wywołam burzę.
Zresztą takimi prawami rządzi się podejście do sztuki i dyskusja na ten temat, wielce ryzykowna.

Pozdrawiam

[zak stanisława]

Joasiu, dzieki, małe kroczki właśnie RYCZĄ nie pytaj o powód...
śćiskam