„osobno”

[Madlen ka]

Ktoś na jabłku wyrył serce
ktoś inny zadrę w sercu
nieprzyjemna sprawa
usta plują krwią jak dniami krzywymi
nie mieszczącymi się nawet w ramach okien przez które
patrzyło się w tym samym kierunku

czuło się tak samo a kwiaty pachniały codziennie inną miłością
każdy kłaniał się w pas widząc takie twarze napuchnięte od radości
ławka znała jak pościel cienie i zapachy ciał

zdjęcie tej jedynej widniało na pulpicie
on skrawkiem rękawa zakrył zdjęcie dwojga
ulice Żywca spokorniały wraz z powiewem wiatru który szumiał
o śniadaniu w dni pochmurne i słodyczą pełne

zawstydził się rumieńcem chcących wyrwać się słów
ale zabrakło odwagi
na rejs po wspólnej płaszczyźnie