Wędrowiec bez celu

[Andre]

Jestem jak ten Anioł bezdomny
Nie mam własnej drogi, celu, ani duszy do opieki
Moje skrzydła zostały podcięte i zwisają bezwładnie
Już nie polecę do nieba szczęścia
Rany otwarte, ciężko się zrastają,
Może nawet nigdy skrzydła nie odzyskają swego piękna
A może każda blizna sprawia że są piękniejsze?
Jak zagubiony wędrowiec tułam się po drodze
Ścieżki usłane różami, których kolce ranią stopy
Droga kręta i długa wiedzie do przeznaczenia.
Lecz krzaki te choć dają szczęście również ranią
Nie pozwalając iść dalej, przerywają marsz...
Polecieć nie mogę, bo skrzydła zwisają bezwładnie
Krew wciąż kapie ze skrzydeł, zostawiając ślad na drodze
Jak groszki, które pozwolą wrócić do przeszłości
Jednak czy można ją zmienić?
Nawet Anioł tego nie może.
Szczególnie bezdomny, bez imienia, tułający
Czy znajdzie odpowiedni tor?
Porzucony przez swoje przeznaczenie, brnie naprzód
Ze spuszczoną głowa, łzy kapią na ziemię
Czy to jest konieczne?
Polecieć pragnie, bo iść nie może
Jednak nadaremnie...

Wrócić by odmienić przeznaczenie, by podopieczna wróciła
Zechciała go jeszcze, obserwuje Ją przez prześwity,
bo ich ścieżki są równoległe
Pragnie ją dosięgnąć, lecz kolce przeszkadzają,
Serce bije mocno, ale jeszcze mocniej boli
Ból rozdziera pierś, a Anioł wydaje krzyk
Rozdziera ciszę, buntując się temu co się dzieje.
Zawrócić nie może...
Czy coś zrobił źle?
Pragnie coś zrobić, lecz wszystko mu przeszkadza
Poranione skrzydła, krzewy, które bronią dostępu
Niegdyś nie były straszne, lecz teraz?
Wszystko w nim wrze, gniew i złość rodzi się
Pragnie zmienić tok wydarzeń
Lecz czasu nie cofnie
Czy może coś naprawić?
Czy dalej ma podążać swoja drogą?
Czy jest sens by walczyć?
Odrzucić wszystkie krzewy i sprawić by znów nie zadawały bólu?
Dręczy go ta myśl,,, Pragnie zmienić los, by znów wszystko było dobrze...

[były__premier]

hmmm

[Ewa_K.]

Wiesz Andre, ja nie wiem o co walczy ten Twój anioł, ale wiem o co Ty musisz walczyć - o dobrą formę. Czym dalej brniesz w tekst, tym więcej błędów popełniasz. Interpunkcja kuleje i powtarzasz się. Skróć ten wierszyk. Zbierz myśli, albo napisz nowy tekst.