najprawdziwszy

[agnieszka puczynska]

widziałam jedwab
leżał delikatny na półce
i darł się na metry

adamaszek znudził
a tiule popękały
wymieniane niedbale

mogę mówić dalej
ale
trochę wstyd mi
ale
dalej

o najprawdziwszym aksamicie
o meszku swędzącym obietnicą
prawdziwie skrojonej sukienki

do kolan całowanej
od kolan kochanej

białej

[Witold_Adam_Rosołowski]

Pani Agnieszko - ten wiersz jest bardzo piękny i bardzo dobry - jest w niej tyle kobiecości że taki poeta-facet jak ja zerkam i patrzę i - napiszę jeszcze - tylko pomyślę

narazie jest zachwyt

pozdrówko W_A_R

[Kai_Fist]

ten wiersz jest taaki fajny,
subtelno-kobiecy,

patrząc przez pryzmat d.transmisji to ten wiersz jest ...delikatniejszy ;)

nawet taki troszkę magiczy,
wyśpiewywany przez tajemniczą piękną młodą dziewczynę z głębi lasu (nie mylić z elfkami;)
tak mi się kojarzy,

dobry i tyle,
skupia na sobie uwagę, wpływa na moje myśli,
sprawia, że zwróciłem uwagę na kilka aspektów...
się zamyśliłem i 'zasyciłem'

Agnieszko,
masz klasę, tak rzymaj!

Pozdrawiam,
Kai Fist

[Tadeusz_Hutkowski]

Ten na mnie zadziałał..., coś w sobie ma...


Pozdrawiam

Tadeusz

[Mirosław_Serocki]

Od tego momentu zaczyna się smakowitość:

"mogę mówić dalej
ale
trochę wstyd mi
ale
dalej

o najprawdziwszym aksamicie
o meszku swędzącym obietnicą
prawdziwie skrojonej sukienki

do kolan całowanej
od kolan kochanej

białej"

Pozdr.

[Krytyk Szczery Do Bólu]

Komentarz narusza regulamin www.poezja.org.



5. Użytkownik nie ma prawa do : f) Publikować treści obraźliwe, naruszające

prawa innych osób art. 23 i 43 Kodeksu cywilnego)



[sub]Tekst był edytowany przez moderator dnia 06-03-2004 03:02.[/sub]