Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

łeska, łeska


Rekomendowane odpowiedzi

Lustra, lustra a w nich Twe odbicie,
Twój uśmiech w nim jest.
Twe oczy pełne łez,
Łez radości i szczęścia.
* Łeska, łeska, łeska, łeska, łeska
Już się w oku zakręciła
Ze wzruszenia, z radości.

A w nim moja twarz, tak promienna
I szczęśliwa, tak zakochana wciąż jest.
Ona poszukuje Ciebie, bo Ty tak daleko
Ode mnie jesteś. Wciąż uciekasz
W nieznany nam świat.
Przez horyzont biegniesz drogą.
Do słońca dojść pragniesz by szczęście mi dać.
* Łeska, łeska, łeska, łeska, łeska
Już się w oku zakręciła
Ze wzruszenia, z radości.

Odnalazła w końcu Ciebie. W zapomnieniu
Lustra stoją. Już nie widać w nich naszych
Twarzy, naszych dziecięcych twarzy.
Tylko czas, który nas połączył.
Chwile piękne jak motyle, które w nas
Wiecznie trwać będą.
* Łeska, łeska, łeska, łeska, łeska
Już się w oku zakręciła
Ze wzruszenia, z radości.

Chwile jak marzenia są, jak sen,
Który pozostanie nigdy niespełniony,
Tak odległe a jednak bliskie.
Tak bardzo nam potrzeba ich,
Bo bez nich nie da się żyć.
One nadają w życiu sens.
Pomagają nam razem być i żyć.
* Łeska, łeska, łeska, łeska, łeska
Już się w oku zakręciła
Ze wzruszenia, z radości.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dlaczego akurat tutaj? A dlaczego nikt nie zagląda do innych wierszy zupełnie nowych poetów????? Ja też poproszę o komentarze nie tylko do tego wiersza ale do nowych , które się pojawiają.....A ten wierszyk według mnie jest ok, fajną muzykę mozna by do niego napisać...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ładne, chroni przed groteską
    • To trzeba kilka razy wrócić do takich wierszy. Dzwoneczki, róże te dzwoneczki...     Za dużo o śmierci, o cieniach. Napisz o życiu, o zwykłym dniu, o pragnieniu ładu. Dzwonek szkolny może być wzorem umiarkowania, nawet erudycji. Za dużo śmierci, zbyt wiele czarnego olśnienia. Zobacz, narody stłoczone na ciasnych stadionach śpiewają hymny nienawiści. Za dużo muzyki za mało zgody, spokoju, rozumu. Napisz o chwilach, kiedy kładki przyjaźni zdają się trwalsze niż rozpacz. Napisz o miłości, o długich wieczorach, o poranku, o drzewach, o nieskończonej cierpliwości światła.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Fragment akurat z tego wiersza sobie "pożyczyłam" do tytułu, też tu pasuje. Piotrusie Panowie to wdzięczny temat, niestety, w wierszach ładniej niż w życiu. Pzdr.
    • @Leszczym Kół-:)Aaa
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Poszukam :-)   Ja nic już raczej nie oglądam, nie lubię. ;-)    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          Dziękuję, pozdrawiam serdecznie (Kończę dwa swoje zbiorki, jeden jest z haiku, o ile to można skończyć.. Bardzo dużo poprawiania, samo poprawianie ;-)) Wszystkiego dobrego Czarek :-)    
    • dzwoneczki   jego pierwsze wspomnienie jest mętne  jak jego oczy po pierwszej połówce  i moja pierwsza blizna kiedy spadłem ze schodów wołając go do domu gdy  trąbił na górze ze zdziśkiem hejnalistą   jak zapach jego pianki do golenia  i para unosząca się z miski otulając  wypchanego bażanta na ścianie    to że lubił śpiew i taniec i często dawał  publiczne występy pod blokiem lubił się popisywać raz tańczył z latarnią jednocześnie się wypróżniając (skumaj sztukę    śmiech dzieci dźwięczał jak szklane dzwoneczki  złota godzina kładła ciepłą dłoń na ośce  wdowy w oknach cmokały kręcąc głowami  że w oczach łzy to wiem że moja wina bełkotał ojciec          
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...