Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Drogi panie N,
od wielu nocy mówię przez sen.
Pyta pan mnie, skąd to wiem?
Powiedziała mi to ściana-
pod nią sypiam aż do rana.
może pana to nie wzruszy,
ale ściany mają uszy.
Może pan się ze mnie śmieje,
mnie nie ziębi to ni grzeje.
Ściany więc nie tylko słyszą,
ale mówią, krzyczą, piszczą.
Ja nie kłamię, proszę pana:
do wieczora, już od rana
jakiś stuk, puk niesłychany!
Może to jest serce ściany?
Potem jakieś głośne wrzaski
i tupanie i oklaski.
Czemu krzyczy biedna ściana?
Może jest zdenerwowana?
Patrzy pan z niedowierzaniem.
Prosze pana, pana zdaniem
ja zwyczjane głupstwa gadam,
niby bzdury opowiadam.
Bo pan nie słyszał, żeby ściana
chociaż raz coś powiedziała.
Może to tak jest po prostu-
i to powiem prosto z mostu:
tak być może, proszę pana,
że nie lubi pana ściana.
Pan się na mnie obraża?
Stukać w głowę się odważa?
Tak? ja ze ściany przykład wezmę
i też się więcej nie odezwę.
O!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



umiesz na gitarze, no co ty nie powiesz???
jeśli umiesz tak jak znasz ortografię (piszę się "skomponowałem artysto z koziej d...y) to jejkujejku.

U.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie pierwszy raz "pomyliłem się", ciamajdo. Czytanie Twoich brukowców sprawia mi dużo frajdy (nie tylko mnie), jesteś już znany i wszyscy bardzo Ci wspólczują. Ogólnie pocieszny,-a z Ciebie facet,-ka; przecież to nie Twoja wina, że urodziłeś się bez mózgu, pa

U.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • tego roku w przysiołku zima była sroga pod butami szeleścił szron na polach gdzieniegdzie wystawały skiby zamarzniętej bryły kruki niespokojnie krążyły nad lasem czarnymi skrzydłami omiatając rozbudzone niebo sarny skryły się między rozłożystymi gałęziami świerku białe czapy szczelnie zakrywały delikatne igliwie Olga z łatwością zsunęła walonki czarne lepkie od brudu jeszcze latem uprosiła o kawałek filcu którym wyścielała środek przepastnego buta niegdyś jędrne uda dziś poorane zgrabiałymi palcami niejakiego Żeni czy Miszy kto by spamiętał intymność wokół nicość jak wykrawana cząstka ze świata mówią wejdź w siebie głębiej rozpoznaj wroga nazwij
    • @Ewelina dzięki
    • @Leona  bywa, że nie chcemy widzieć, bo może ktoś inny pomoże, bo my mamy własne problemy, i bywa tak- że nikt nie pomoże   Poruszający wiersz
    • @Annna2 smutna rzeczywistość i bezlitośnie tak często obecna gdzieś za miedzą.  Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Inspiracją list przeczytany w necie.         Rozczarowałaś mnie moja żono i zbędne rozkoszy twoje łono. Pracę rzuciłaś, i bliżej już do grudnia. Jamajka, Bali, spanie do południa. Drinki z parasolką Las Palmas w szczycie, bez tego - jakież nudne jest życie! Rozwodzę się z tobą żono, żegnam rękawicę. Małżeństwa nie utrzymujesz, ognisko w rozsypce. Opuszczam cię - twoja kuzynka różą w zenicie. Z nią podeptam wysoką maciejkę, jak lew zaryczę, a dreszcze- jeszcze, jeszcze! Zdobędę góry raz po raz i wtóry, a potem pagórki słone zagrają świerszczem. Rozczarowałaś mnie moja żono jak zimne deszcze. Drogi mężu! Kuzynka z chłopa zrobiła się kobietą. W Lotto miliony wygrałam, to najmilszą podnietą. Na Kanarach widnokrąg gorzeje egretą. Świty się ścielą, i nigdy nie bledną. Ty mężu? Wszystko mi jedno.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...