Bezmiłość w czterech aktach

[Luna Mi]

Akt I
miłość to złość i nienawiść,
fortepian zrzucony przez okno,
huk, tysiąc drzazg, klawisze
rozsypane w czarno-biały świat,
struny wystrzelone w niebo, węże kusicielki

Akt II
veni, vidi, vici
za pustym stołem, nas dwoje
kiwamy głowami w takt własnych myśli
smutni cesarzowie, na zgliszczach swojego imperium

Akt III
miłość to złość, nigdy obojętność
to walka wręcz na rozpalonym stosie,
zapasy słowików bez ciosów i krwi
kazirodztwo dusz, odkupienie win
w gniewie namiętności

AktIV
miłość to mantra czekania
zawsze na to samo, zawsze za późno
najgorsza ze wszystkich
samotność przy Tobie
cudza, nieodwzajemniona
nie jestem już zła
KURTYNA

[Luna Mi]

wydaje mi się że słowo staje się tym co odbierze czytelnik, trochę jak list w butelce. Czy istotne jest to co było impulsem do powstania tego słowa?
pozdrawiam Luna

[Luna Mi]

ale kto powiedział, że miłość zawsze ładna, grzeczna i miła? brak konsekwencji jest zamierzony, ma zgrzytać w zębać tak jak gniew - mówiąc "mantra" mam na myśli powtarzanie: wielokrotne recytowanie, śpiewanie, szeptaniu lub powtarzanie w myśli. Tak więc wielokrotne, powtarzające się czekanie ma w efekcie doprowadzić do uwolnienia - od złej miłości.

[Luna Mi]

Chodziło mi o przedstawienie "gniewnej miłości" takiej która nie wybacza bo wypalona gniewem po prostu przestaje nią być. Ale rozumiem przesłanie, wracam zająć się "rośnięciem swoich ząbków"

[Tali Maciej]

a ja przytocze słowa pewnej znanej piosenki

"ale to już było"

takie odgrzewanie starych kotletów. powielanie klisz

ja jestem na NIE
pozdrawiam