świat oczami małego dziecka

[Lilianna Szymochnik]

Kiedy byłem mały świat,był innym temu,
bez zobowiązań i problemów w tym życiu.
Był jakby bajką!-O królewnie i królewiczu
zamkach smokach i ukochanym-św.-Mikołaju.

Dziś powracam do tamtych dni i wspomnieniom
błądzę czasami i tam zaglądam myślą,to swoim.
Jak?-przez judaszowy wizjer oczyma oku drzwiom
tam jestem obecny,zawsze sercem swoim i duchem.

Czasem w moich snach,bywam jeszcze małą dziecinom
w beztroskiej swawoli harców małym psoty i bobaskiem.
Dużo już dróg i ścieżek swoim życiu wszak lat przeszłem
ale tamtych nigdy!-Jakoś,nie mogę odrzucić-nie!-Zapominam.

Ona są zawsze moim balsamem-sercu głębokim leku ukojeniem
zawsze,czy chce tego,czy nie wracają!-Choć z czasem odrzucam.
Coś?-mnie,za rękę tam?-zagadką z natury zawsze!-Prowadzi Aniołem
do tych chwil i lat,tak najpiękniejszych,dla snów astralnych zagadkom.

To umysł tamtych dróg szuka w proroczych snach jakiegoś?-przekazu.tym znakom
tej ciszy i radości mojego serca i duszy,z jakąś siłą,tam jestem obecny snu obrazem.
Tam jestem w innym świecie natury,w tej przestrzeni wymiarach innej planecie i obrazem
rytm czasu,tam nie zagląda swoim zegarem,ani ziemskie problemy z jakimi się dzisiaj kłopotam.

[Antoni Slawbicki]

to jest bardzo ciężka choroba

[Lilianna Szymochnik]

Hipochondria babcina
zapewne-Twoja bracie?