Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Czym dla was raczej jest wiersz? Myślą, rozmyślaniem, poglądem czy uczuciem, przeżyciem? Czy może wogóle czymś innym?
Każdy wypowiada swoje zdanie, tak jak uważa, a nie pcha swego poglądu innym ;)
Pozdrawiam

  • Odpowiedzi 48
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

to kumulacja słów + mieszanka wyobraźni i przeżyć
Jeśli dobrze dobierzemy słowa, wkładając je na odpowiednie miejsce i włożymy pomiędzy przecinki i puste miejsca uczucia otrzymamy wiersz
(lepszy lub gorszy) .
Pisze się tak o , poprostu lub bo muszę ;)
pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To w pewnym stopniu składanka jak puzzle tylko jeszcze wymaga twórczych porywów i fantazji? To znaczy pisanie możno nazwać pracą? :)
A musisz pisać dlaczego? :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nawet Żygać nie potrafisz poprawnie
przepraszam, że zwracam uwagę - Żuca się w oczy;]

rzygaj sobie rzygaj
każdy kocha tak jak chce
do rzygania też się to odnosi
ja rzygam tak z czułością

to i w wierszach szukasz czułości? :)
Opublikowano

Dokładnie tak :) jedni piszą bo muszą ;) np. odreagować,udowodnić że są w czymś dobrzy,bo kochają to robić itp. Poezja to magia, ukazanie świata w inny dziwaczny,piękny,przerażający,melancholijny,spokojny (...) sposób.
Oczywiście że pisanie można nazwać pracą ;) Pracą Twórczą XD
Hmmmmm muszę pisać bo kiedy tego nie robię czuję się pusta a kiedy przychodzi wena to nie przelanie jej na papier byłoby głupotą i zabiciem cząstki mnie. To jak zmarnowanie talentu, pieniędzy,władzy.... coś strasznego.

pozdrawiam

Opublikowano

Przez wiersz między innymi wylewam słowa i uczucia, których nie umiałabym pokazać i powiedzieć w normalnej rozmowie i których zazwyczaj w normalnych sytuacjach się nie mówi

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Twój tekst z brutalną szczerością i niezwykłą wrażliwością dotyka tematu niewidzialnych ran, jakie wojna pozostawia w człowieku. Już pierwsze zdanie – "Nie wrócił. Tylko jego ciało przyleciało samolotem" – kwintesencja doświadczenia wielu weteranów. Ciało jest obecne, ale człowiek, którym był, zginął gdzieś na polu walki. Ta myśl przewija się przez cały utwór. Obrazy, które fizycznie wręcz pozwalają poczuć stan bohatera. Scena mycia rąk jest absolutnie wstrząsająca - to obraz traumy i winy, której nie da się zmyć, bo nie jest na skórze, lecz "pod sercem". "Wewnętrzny, nierozbrojony ładunek" - to genialne podsumowanie stanu ciągłego napięcia, zagrożenia i poczucia bycia niebezpiecznym dla innych. Strach przed bliskością, by "nie przebić skóry". A "Cisza jako krzyk bez ust" - to jak PTSD – niemożności wyrażenia horroru, który nosi się w sobie. Znajoma moich rodziców przeszła koszmar PTSD u swojego męża, który wrócił z Iraku. On też nie wrócił. Wojna niszczy duszę, spokój człowieka. Ekran komputera jest idealnym symbolem bariery, której nie da się przekroczyć. On na nią patrzy "jak na cudowne światło, które nigdy nie dotrze do dna jego nocy" - zdanie pełne piękna i rozpaczy. Twój wiersz buduje empatię znacznie skuteczniej niż setki reportaży. Zmusza do myślenia o cenie, jaką płacą ci, których wysyła się na wojnę, a potem oczekuje się, że po prostu "wrócą". Niezwykły tekst, bardzo potrzebny, a zarazem piękny. Pozdrawiam. 
    • @huzarcFajny Twój wiersz, inspirujący. :)   "Gdy otwieram słownik To najczęściej robię A - psik" Pomyślał czytelnik Kichając na kurz wieków   "To most między nami" - Pomyślał słownik "Między moją mądrością A twoim kichnięciem Więc spotykamy się W pół drogi, Bo słowa to ... Pyłek unoszący się Między kartkami"
    • @tie-break A ja odebrałam Twój tekst inaczej. Pierwsza strofa jest świetna – "umyślnie było takie" brzmi jak oskarżenie rzucone w stronę rzeczywistości, jakby lato celowo nas wykluczało. "Chaszcze ani razu nie zagadały po ludzku" – piękny obraz przepaści między nami a światem natury, który nie chce (albo nie może) nam nic wyjaśnić. A my szarpiemy w desperacji aby jakiś sens wydobyć siłą, ale jesteśmy zamknięci w swoim języku, który nie sięga przyrody. Jest bardzo refleksyjny. Super!
    • chyba za dużo widzę w tym wierszu miłości, a mniej wojny... Ostatnio spodobało mi się słowo "doszczętnie" - tak piszesz według mnie. Pięknie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...