Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wino [wciąż tak samo]


ot i anka

Rekomendowane odpowiedzi

w powietrzu mógłby unosić się zapach seksu
my zamiast dwa metry od siebie, cztery stopy
pod kocem. granice są półsłodkie.

ale pamiętam jak na grunwaldzkim udawaliśmy
krzyżaków, nie używałam lampy błyskowej
i wychodziłeś niewyraźny. potem
szliśmy na kawę, albo po schodach gdzieś
zostawić mróz na zewnątrz i obierać tajemnice.
a kiedy szukałam miłości, dawałeś mi klucze
i szedłeś do knajpy nie tylko, żeby popatrzeć.

teraz nie ma sensu poważnieć.
przecież wiesz, że lubię gdybać.
a na lampki liczę już tylko światło.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jeśli po pierwszym przeczytaniu wiem już wszystko o co chodziło autorowi/autorce, z reguły uważam, że wiersz/text jest słaby raczej. tu musiałem chwilkę posiedzieć a i tak pewnie wrócę jeszcze=]. dobre:).

ps: 'mi wstyd z takim gniotem... etc.' - taaa?? a co ja mam powiedzieć???:D

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nieme słowa  spoglądają w lustro  budzą myśli    nie są tajemnicą    marzenia chciałyby  zerwać się do lotu  nie klatka je trzyma  horyzont zbyt daleki  nie sięgnają    może… kiedyś    5.2024 andrew
    • Ostatnio uśmiecham się do ciebie człowieku bezwiednie, promiennie i beztrosko. Przepełniam się lekko powabnym istnieniem i radością bycia, chwytam w lot chwilę ulotną i spragnioną życia, czas, momenty, okamgnienie czasem trudne, niekiedy dobre chwile, które dają zapomnienie i te, które ranią bez twojej zgody. Ostatnio uśmiecham się do ciebie człowieku, bezwiednie, promiennie i beztrosko, dumam co jest troską a co radością, zastanawiam się przez chwile a w powietrzu latają motyle, których piękne, kolorowe skrzydła dają mi wolę unosić się w egzystencji krótkiego życia. Ostatnio uśmiecham się do ciebie człowieku bezwiednie, promiennie i beztrosko czy do siebie?
    • @Poezja to życie Romantycznie... Pozdrawiam:)
    • @Leszczym cel uświęca środki, ale nie zawsze jet w stanie być dla nich adwokatem. Pozdrawiam:)
    • @Nefretete Dzięki, super z tym Twoim wierszem elfickim :D A język tworzy rzeczywistość naszą, o czym pisał Castaneda; drzewo poznania również bardzo mnie interesuje, bo dobro i zło nie istniało by, gdyby nie wartościujące słowa: w etymologjach widać, że tego kiedyś nie było... Po łacinie malum to zarówno zło jak i jabłko, czyli słowo pochodzi z rzeczywistości, gdzie ani zło ani jabłko. Do konkluzji, że nasza obecna rzeczywistość to bańka mydlana można dojść różnymi drogami, ja na drodze teoretycznej po prostu interesując się językami, to leży zupełnie jawne, wystarczy chcieć widzieć co jest. Dzięki za Tolkiena, super, rycerska mowa :D Ja chcę w dziecinnej intonacji (naturalnej) i miękkiej wymowie jeszcze nagrać dla pełności.   Pozdrawiam również :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...