Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

O różo kwiecie bogini Afrodyty piękna odrodzenia i miłości
twoja czerwień z piany morskiej zrodzona zabarwiona czerwieni.
Z krwią umierającego ukochanego z serca Adonisa zwyciężająca śmierci
zapach twój pochłania idące woni nozdrza-z natchnienia unosi mnie skrzydłami.

Jesteś kwiatem mojego symbolu milczenia"sub rosa"-mojej skrywanej duchowej tajemnicy
choć ranią twoje kolce i krew spływa zrywam cię-do serca swojego przytulam,jak ukrzyżowany.
Z miłości niebiańskiej królowo kwiatów i dziewictwa-opleciona wiankiem dziewcząt i oznaką dla głowy..
czerwona róża to krew.którą każdy winien przelać,za wolność,za ojczyznę,lub wiarę-i Boży krzyż uświęcony.

Jest w tobie coś?-kochana zniewalającego-całuję twoje płatki ustami delikatnie i z namiętności..
rozchylam z pożądania i trzymam mocno-pragnę twoim widokiem-nasycić moje oczy-z tego czaru radości..
Podobna jesteś kwiatu-lilii z płatków!-Z rozłożonymi w kształcie stylizowanym-z pięcioma,lub sześcioma płatkami.
kocham ciebie różo!-Kwiecie najpiękniejszy w sercu gra muzyka!-Myśli głowa moja a dusza w dalekie horyzonty błądzi.

Opublikowano

Widzę zmianę! Bardzo dobrze. Styl dużo jaśniejszy. Tematyka jak zwylke -piękna kobietka, afekcik, cierpionko, złamane serducho, trochę erotyczki (zrozum mnie dobrze, nie jestem szowinistką, broń Panie Boże), temat ciekawy, jednak mocno oklepany, ale rozumiem -sublimacja niezrealizowanych potrzeb. Dużo, dużo lepiej. Tak trzymać.

Pozdrawiam
U.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...