Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

fonetyki na języki

zapisz-cz szy
ba!
pękła cisza szu
mi mi w uchu brzmi
mimoza

pozbierałem resztki szy
by-k byczy na czerwono
w zeszycie kszyczy

rozrzucone wszędzie sz
kło-s-yczy raczej śpiewa
my
szy
śpi
na-m
szy



zbszydło mi
szy
dło-ń-mi
szyłemszyfr

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


żegnam Ciebie Maćku Tali
teraz w piekle się spalisz
ja będę bez głowy
aż napiszesz wiersz nowy


w piekle czary magia dziwy
i Belzebub urokliwy

pleć pleciugo, przy garze na glinianym grzeju
siedział razu pewnego Belzebub przy macieju

spisek w jednej chwili obmyslili naprędce
przy bardzo buźliwo-życzliwej pogawędce

co z tego wyniknie i jaka będzie puenta
i oto zapraszam historia rozpoczęta
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




może niech lepiej zaśpiewa to Wondraczkowa --------(czy jak jej tam)
kobieta jak wino im starsza tym bardziej wyjątkowa

pozdrawiam

Wondraczkowa? to głupotta
możech i lepiej Karela Gotta
pamiętam, był też jakiś Jiżi
lecz jak tak spojrzę nieco bliżij
to niech zaśpiewa cała Praha
bu-haha, bum- hahah

no dobra, żarty żartami,
o co w tym Twym wierszu chodzi?
godoj, boc zapiszczę jak ta szyba

z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




może niech lepiej zaśpiewa to Wondraczkowa --------(czy jak jej tam)
kobieta jak wino im starsza tym bardziej wyjątkowa

pozdrawiam

Wondraczkowa? to głupotta
możech i lepiej Karela Gotta
pamiętam, był też jakiś Jiżi
lecz jak tak spojrzę nieco bliżij
to niech zaśpiewa cała Praha
bu-haha, bum- hahah

no dobra, żarty żartami,
o co w tym Twym wierszu chodzi?
godoj, boc zapiszczę jak ta szyba

z ukłonikiem i pozdrówką MN


jak się szuka odpowiedzi
to najlepiej szukać w bidzie
łoco w treści biega przecie
tą odpowiedź znajdziesz w świecie
pełnym modernlingwistyki
takie są do tego przytyki

a tak na poważnie to już piszę
momencik
Opublikowano

Messalinie zaczynając od rozbioru wierszydła
Co by twarz czytelnikowi nie zbrzydła

Zaczynając od konstrukcji to powiem, że w zamyśle było przedstawienie słowa, które jest jak mimoza, kruche delikatne, ale jakby za ciasne w swym jestestwie do jednego znaczenia.
Słowo-szyba, akurat w tym wierszu miało odzwierciedlać niszczenie pewnych struktur, owe rozbijanie sylab jest tu pewną zabawą, słowa się dopowiadają, rozpędzają bądź hamują. Już sam początek wybrzmiewa FONETYKI NA JĘZYKI-czyli owe wybrzmiewanie kolejnych kawałków szyby, ale jest przecież jeszcze końcowe SZYŁEMszyfr (w żargonie scenicznym owe szycie jest pewnego rodzaju ściemnianiem) więc wiersz z jednej strony możemy odczytać jako sarkazm na czytelniku ale jednak...
Z drugie strony jest to wiersz lingwistyczny o lingwistyce, choć jeśli ktoś naoczni początek drugie frazy i w końcowe „śpiewanie” odnajdzie klucz do pewnego rodzaju układanki, która przedstawia manifest, przeciwko...
I to już pozostawiam w kwestii czytelnika

pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Bożena De-Tre Z szacunkiem schylam głowę :) Wszystkiego pięknego :)
    • @Migrena Mam „ wrażliwcom” co wiedzą jak smakuje kawa o poranku….niech płynie wszystko-:)od

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      życzę….
    • Piłaś siebie z jego ust jakby każde słowo było toastem. Był zachwycony – do pierwszego haustu. Potem już tylko pił. I pił. Nie rozróżniał roczników, nie czytał etykiet. Szukał ciężaru w ciele, nie w tym, co dojrzewało latami. A ty – dumna jak burgund w kryształowym kieliszku – stałaś się wodą w plastikowej szklance. Nie dlatego, że przestałaś błyszczeć. Lecz dlatego, że on patrzył tylko przez szkło.
    • @Annna2Bardzo dziękuję! Masz rację  - Człowiek poraniony w dzieciństwie, często nie może się odnaleźć w dorosłym życiu. 
    • Zacząłem od rekonesansu - począłem subtelnie zataczać wokół niej kręgi, przyglądając się jej z każdej strony, uważając, aby przypadkiem nie pokazać mojego zainteresowania. Uważałem wtedy naszą domniemaną bliskość za dosyć intymną, za delikatną i gotową do rozsypania się w drobne kawałki pod nieuważnymi, obcymi dłońmi, ponaglającymi ruchami nie cierpiącymi subtelności. Dopiero potem skojarzyłem te spacery z orbitowaniem, choć byłem raczej księżycem (a ona nie była słońcem!), bowiem o ile pozwalała mi na to okazja, moją twarz cały czas kierowałem ku niej, starając się łapać wszystkie refleksy, które mogły mi rzucać poroztrzaskiwane szyby, czy fragmenty gołej blachy. Nie zliczyłbym ile takich okrążeń zdołałem wykonać przed powrotem do domu, lecz pewny byłem wszystkich uzyskanych informacji - całkowicie pustej framugi po oknie na parterze, idealnego miejsca na wtargnięcie do środka, otoczonego z trzech stron samą fabryką, tworzącą w tym miejscu odrobinę prywatności, z dala od pustych przechodniów jak i wścibskich oczu lokatorów przyległych do niej bloków. Następny tydzień spędziłem na wyczekiwaniu - w drodze do szkoły nadal ją mijałem, tym razem bez tak wcześniej nierozłącznego ze mną wstydu, obnażyłem się już przed nią, byłem już w pełni winny dokonanej myślozbrodni, która już w sobotę miała stać się czynem. Siedząc w ławce starałem się zadowolić rudymi włosami koleżanki siedzącej dwa rzędy przede mną, nawet starałem się docenić jej urodę, to jak słońce wpadało jej we włosy, lecz zacząłem brzydzić się tym, jak starałem się zastąpić nasze uczucie takim substytutem, brzydziłem się moją młodzieńczą naiwnością, myślą, że będę mógł doznać tej samej przyjemności w ramionach byle dziewczyny, że próbuję sprowadzić namiętność bliskiego kontaktu z istotą tak skomplikowaną jak ona do czystej sensacji dotyku.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...