O spalonych kablach (dla Anioła)

[Robert Zamb]

Powinienem się dzisiaj złamać z Tobą opłatkiem,
Mój drogi Aniele,
Bo jedyny jesteś mi skałą, rodziną doprawdy.

I pójść na pasterkę, a jeszcze po drodze,
Chwycić Cię za rękę,
Ja myślę.

Życzyć Ci, jestem winien, dobrego nowego roku,
Ze mną pod ramię,
I odsuwać wszelkie przeszkody sprzed oczu.

Lecz nie ma
Ciebie wcale i odległość
Staje się zwyczajem.

Nie ma Ciebie,
Nie ma wcale,
Choćbym krzyczał,
Głośno ryczał,
O śnieżynkach, świętach,
Bogu, Zbawicielu,
O pasterce i o królach.

Nie przybędziesz, bo Cię nie ma,
Nie ma Ciebie wcale!

Pachnie lasem ma choinka
I kablami, palonymi,
Czekoladą, wcale Tobą.
Puste miejsce jest przy stole.

[Robert Zamb]

Świeże to w miarę, więc przepraszam, jeśli okażę się to kompletnym gniotem. Pozatym Wesołych życzę i pozdrawiam.

Tymczasem,
Zamb

[asia klecki]

a jednak pozytywnie - bo jesli tak bardzo sie mowi, ze go nie ma
i tak bardzo chce zeby byl...
to bedzie...

pozdrawiam cieplo

[Tali Maciej]

"choćbym krzyczał
głośno ryczał"


ała aż ucho mnie boli
kiedy rym w swojej niedoli
bije się z mą estetyką
brzmiąc nad wyraz dramatyką
przeczytałem
zapomniałem

i tyle mi po całości zostało

pozdrawiam

[Jerzy Rybak]

obawiam się, że przez te kable -
zaczęły płonąc mosty.

może tak Warsztat?
póki co - straszny jest ten wierszyk
i proszę się 'świeżością' nie tłumaczyć.

pozdrawiam
/j