jedno małe kłamstwo

[Grzegorz Łucki]

słowo dotknięte tysiącem znaczeń
maleńkim urasta w wielkie treści
i dusza rośnie opiewa niedoszłe
monologi a radość potęguje chwila

szczęście to moment jest
a w nim pustka ukorzenia
swe macki

twoje głęboko zamknięte oczy
rozumieją zasłyszane gorące
wykrzykniki i zmowę milczenia
a wiem że ty wiesz i to najbardziej
poniewiera drgające roztargnienia
i nierówno zaczesany poniedziałek

obrzydliwe obnażenie gołych treści
bez wzruszeń i emocji bez wrażeń
i niemoc bycia w twej chwili
przy tym kolejny raz określi cię
kołacząc w samotne sumienie

a rozkład tych ciągów słów
zajętych wyrazów pomiętych
marzeń już bez ryzyka
pojmuję chłonąc lękiem
stawiając mur rosły
niczym pomnik trudu