Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Bajka
W łupinie orzecha
Leżała Królewna
Chuda, mizerna,
Różowa i zwiewna.
Twarz miała bladą
I blade oczy.
- Czego się boisz?
- Boję się nocy
Boję się snu,
Który powraca
Ktoś umiera,
Ktoś odchodzi
I nigdy nie wraca
Samotne zimy
I długie lata.
Nieznane domy
Nieprzyjazne ogrody....
- Królewno uważaj
Bo wpadniesz do wody!
To tylko życie ci się śniło.
- Życie...! To dobrze, że już się skończyło....

Opublikowano

Życie potrafi być brutalne: zabierając wszystkich ludzi wokół, sprawia nam ból. Życie potrafi być jednak piękne. Ktoś, kto się go boi, nigdy nie będzie potrafił żyć. Chowając się w skorupie, nie będzie potrafił pokochać życia. Tak samo, jak twoja królewna...

Opublikowano

Gdy natrafiłam na tą "różową i zwiewną", to nie byłam pewna, czego oczekiwać. Ale Twój wiersz okazał się naprawdę dobry! Gratuluję, choć oczywiście było parę troszeńkę niezręcznych rymów jak wspomniana "zwiewna" i te "nieprzyjazne ogrody-wpadniesz do wody", ale skoro Gałczyńskiemu uchodzą "humorki-parasolki" i "Rozmowę liryczną" drukują bezwstydnie w podręcznikach szkolnych, to tymbardziej nie przeszkadzają mi takie drobne mankamenty u Ciebie.

Opublikowano

Bardzo podoba mi sie Twoj surrealistyczny swiat i klimat wiersza :) licze na wiecej :)
Tak czytam i dochodze do wniosku ze moze zamiast " nieprzyjazne ogrody" lepiej pasowaloby "wrogie ogrody" ? jakos 'nieprzyjazne' nie bardzo mi pasuje... wybija z rytmu.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • rozkochasz mnie liturgią godzin. najbardziej, najmocniej w nieszpory.   odmówisz w półmroku, bezwstydnie. szczerze. w słowach bezbożnych, ludzkich. w słowach   jak proch, znaczących wszystko. wobec mnie, nic wobec świata.    
    • @Leszczym Płynie z Ciebie żal, - do niej. Wiem. Ale czytasz się jak człowiek, który zapomniał oddychać. Piszesz szybciej niż boli, jakby słowa miały coś uratować  może ją, może Ciebie. Nie wiem, czy wróci. Ale wiem, że słowo po słowie stawiasz na niej pomnik z popiołu.
    • @Dagna Dagmaro, ogólnie mężczyźni muszą się więcej tłumaczyć, świat często ich wzywa na najróżniejsze przesłuchania, co ogólnie bardziej ich wytrąca emocjonalnie albowiem gorzej umieją to robić i nie są do tego wychowywani i nieco gorzej przyzwyczajeni są do kłamstwa i lawirów słownych. Tak to widzę w generalnym największym skrócie. A i owszem otrząsnę się dziś, bo idę na ścianę i może znów coś tam zmaluję, co mi zaraz wyczyszczą działaniami, które kosztują więc szykują na mnie za to fakturę :))) Również pozdrawiam i bardzo dziękuję za uwagę !!
    • @Roma Tak jest :) Każdy powinien kochać ! Tak jak umie. Jak potrafi. Inaczej ludzie byliby jak te śmieci na targowisku po targowisku. I Ty Roma, też bądź szczęśliwa :)     @Alicja_Wysocka Cała Alicja :) Jakby wyjęta z almanachu poezji miłosnej. Pełna romantyzmu, życia, piękna. A niech Cię Alicjo zorza polarna do snu kołysze :) Bądź barwnym motylem na tym szarym świecie !!! Dziękuję uśmiechami :):):)    
    • @Migrena Został po Tobie zapach w moich włosach, który zmyłam dopiero po tygodniu. Nie z tęsknoty. Z przekory. Bo nikt nie mówi, ile ma pachnieć kobieta po ogniu. A teraz pachnę deszczem i rozmarynem. I wiem - że nie wszystko, co płonie, musi zostać popiołem.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...