Łapacz motyli

[adam sosna]

Gotowa siatka? Łąka czeka wiosennie
wyrośnięta, woła głośno kwiatów kolorem.
Nektary, pyłki wabią smakiem do lotu.
Łakomy motyl siada lekko, promiennie.

Rzucona pułapka - rusałka admirał
przerywa wędrówkę bezsilnie się miota.
Podlega skróceniu skąpego żywota
złowiony podstępnie wielbiciel barwnego.

Zapięte pasem pudło czeka zajęcia.
Motyla trumna cicha, czysta, bezpieczna.
W momencie liczne głosy ptasie odchodzą.
Skrzypienia świerszczych skrzydeł marsza żałości

udają. Żegna krótkie życie rusałka
admirał. Wielkie palce zgrabnie zgarną z sieci
uśpionego owada w tunel bez wyjścia.
Poleci motyl prosto w czernie, nieżycie.

Ucieszy oczy barwą w szklanej gablocie
rzuconej na strych, wyśle kiedyś rodziciel
po rosłą butlę bimbru, inne łakocie
marzenie mętne w szklanki musi wyciekać.
Adam Sosna (2006.05.16)

[Ewa Rajska]

"Podlega skróceniu skąpego żywota" ten wers mi nie pasuje do reszty,
fajnie budujesz klimat:) wiersz ciekawy i godny zastanowienia, muszę go przegryźć:)

pozdrawiam ciepło!
ER

[Beenie M]

Można ten opis odnieść również do naszego ludzkiego żywota. Często zwabieni, niczym motyl wiosenną, kolorową łąką, wpadamy w różne siatki.
Bardzo ładny wiersz.
pozdrawiam serdecznie

[M._Krzywak]

Pomyślany, dobrze napisany, a i niegłupie.
++
czyli tak :)
Pozdrawiam.

[adam sosna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki

ciekawym czym odstaje

[adam sosna]

Beenie M

wieloznaczność!

się cieszę

zdrowia

[adam sosna]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

to sobie powieszę nad łóżkiem

i będę się chwalił

dzięki serdeczne