Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ubrana w zapach „jasminum”
już nie docieram do ciebie
więc co się dziwisz

że wkładam suknię w kolorze błękitu?
chcę żyć! zatrzymuję lato
w makach rzuconych na płótno

i zakochana w słońcu rozdaję
uśmiechy by jak najwięcej odzyskać
światła rzuconego z dali

w oku zanurzyć całą swoją głębię
by powróciły okruchy szaleństwa
oszukać oddalić myśli o szeolu
gdzie czas w przeszłość się zmieni

Opublikowano

Dziękuję wszystkim za chwilę tu spędzoną.

Stanisławo dzięki. Żyć chwilą, to żyć w świadomości. Czy się nie sprawdza w życiu? Od nas zależy. Nie mniej jednak cieszę się, że wiersz się spodobał. Tyle ciepłych słów jak na początek, dziękuję bardzo :)

Olesiu, Ciebie zatrzymały maki. I o to chodzi. Każdy bierze to, co mu pasuje. Nie wszystko musi się nam podobać. Życie byłoby zbyt monotonne, dziękuję za wyrażone zdanie :)

M. Krzywak i tu muszę się nisko skłonić. Dziękuję za miłe przyjęcie, wsparcie :)

W dzisiejszej dobie, w obłąkańczej walce o dziś, człowiek zapomina o wyższych wartościach. Jednak gdzieś wewnątrz, skrywana jest wolność, chęć przetrwania, miłości, a także świadomość przemijania. Zamyśliłam się, przepraszam za dygresję.
Dziękuję za poczytanie i opinie A.C.

Opublikowano

Anno, zupełnie nie wiem jak to się stało, że pominęłam Twój wiersz... a warto go przeczytać.
Musiałabyś zdecydować się co do interpuncji, bo widzę jeden przecienk w ostaniej strofce, a wcześniej ich nie było.
"W dzisiejszej dobie, w obłąkańczej walce o dziś, człowiek zapomina o wyższych wartościach. Jednak gdzieś wewnątrz, skrywana jest wolność, chęć przetrwania, miłości, a także świadomość przemijania. Zamyśliłam się, przepraszam za dygresję."..... za takie dygrsje nie trzeba przepraszać..:)
Serdecznie pozdrawiam... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Rafael Marius W Boga też bo wynika z sensu. Bez sensu Bóg szybko ginie w człowieku.
    • @Dagna   Również dziękuję za rozmowę, jak widzę: nie jestem tutaj potrzebny - więcej nie będę przeszkadzał, a na pożegnanie:     Łukasz Jasiński 
    • @Łukasz Jasiński Panie Łukaszu, dziękuję za zaangażowanie w obronę swojego stanowiska w imię czystości reguł, ale tutaj bliższy jest mi pogląd Alicji; tak, rymy celowo nie miały być jednorodne, nie czuję się jednak specjalistką, aby wchodzić w zniuansowane dysputy na ten temat. Pozdrawiam i również uważam, że odpytywanie personalne o rodzaj wykształcenia wykracza poza obręb dyskursu na temat wiersza, dyskursu, za który jestem Państwu/ Czytelnikom bardzo wdzięczna

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      … co do imienia, nawet jeśli Dagny, Dagrun i Dagmar należą do tej samej rodziny imion skandynawskich ze wspólną podstawą słowotwórczą „Dag”( dzień), natomiast  to Dragomirowi, czy Dragomirze - bliżej do naszego Krzesimira, czy niemieckiego Friedricha, bo pochodzi ono ze zbitki słów drogi  i mir - ( czyli „pokój” o czym Pan z pewnością doskonale wie), a Skandynawowie, choć chrystianizowani później od nas,  m. in. dzięki córce B. Chrobrego - Świętosławie ( o której tak pięknie pisała p. Cherezińska) a którą sobie przemianowali na Sigridę Storradę ( hardą), też zasługują na werbalny szacunek.    pozdrawiam :)         @violetta :))) gdzie przyjaźń Violu, a to wierszyk o niej- tam i kufel nie zawadzi :)), pozdrawiam serdecznie.
    • @Alicja_Wysocka   Nie, proszę pani, proszę nie być osobą ogólnikową, proszę podawać konkrety - proszę podać tożsamość dobrych nauczycieli - poetów! Jest pani bardzo niepoważna! Gdyby pani myślała samodzielnie, to: nie ulegałaby pani plotkom - nie jestem osobą konfliktową, wręcz przeciwnie: jestem miły, towarzyski, merytoryczny i nie lubię takich ludzi jak pani, którzy patrzą na innych z góry i paluszkiem wskazują - co wolno, a czego nie wolno! To jest dyktat! Proszę używać merytorycznych argumentów!   Łukasz Jasiński 
    • @Dagna  Z tym panem miałam już nie raz do czynienia. Rymowane wiersze pisuję od wielu lat, miałam dobrych, bardzo dobrych nauczycieli poetów, którym jestem niezmiernie wdzięczna. Otwarta jestem na ludzi mądrych, a nie konfliktowych.   @Łukasz Jasiński  Zauważyłam, że dość rygorystycznie traktuje pan pojęcie rymu – i być może właśnie dlatego trudniej dostrzec odmianę subtelnych jego form, jaką jest rym asonansowy. Współczesna poezja, podobnie jak język, żyje – oddycha różnymi barwami i nie zawsze mieści się w schematach wyuczonych z podręczników sprzed pół wieku. Rozumiem, że może mieć pan inne wyczucie rytmu i dźwięku – tym bardziej, jeśli doświadczył  pan problemów ze słuchem. Niemniej jednak warto czasem dopuścić możliwość, że ktoś inny nie tylko ma rację. Jeśli chodzi o brak pokory zarzucanej mi niedawno – rzeczywiście, nie noszę jej ostentacyjnie jak orderu. Wolę, gdy przejawia się w ciekawości drugiego człowieka, a nie w oczekiwaniu na tytułowanie mnie z herbu. Pozdrawiam, i jak to się mówi w pewnych kręgach – over.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...