Zatrzymuję W Sobie

[Anna Sarań]

zatrzymuję w sobie fragmenty przestrzeni
życiorysy drzew z zamkniętymi śladami imion
zanim południe
skapując torem wyzłoconych dachówek
stanie się bezsensownie ciężkie

czekałam na ten zachwyt
kiedy piwonie pulsowały kobiecością
nadmiar ciepła przyprawiał o rozwiązłość
wstyd uśpiony w cieniu ubrań
mówiłeś, że wybraliśmy

wtedy głodne stopy spijały zieleń
wchodząc w intymne relacje z miękkością ziemi
krzykiem zapychaliśmy usta
zapachy nawlekane ostro na połamane włosy
zmyślały historie

tuż nad nami, w rusztowaniu gałęzi
grzybiała cywilizacja

A.S

1.07.2003

[Anna Sarań]

Skoro masz czelność znowu mi zarzucać, że pisałam na siłę nie mam o czym z Tobą dyskutować. Nie będziesz uświadamiał mnie w jaki sposób wyglądała moja " praca twórcza", bo nie jesteś mną i nie wnikniesz w moją świadomość. Żegnam.

[Anna Sarań]

Tak , właśnie o te świeże doznania chodzi

[Mirosław_Serocki]

Podobowywowywuje mnie się Nic więcej nie napiszę, bo nie ma sensu.
Pozdr.

[Anna Sarań]

MIrku , mało języka nie połamałam na Twojej opinii Dzięki.

[Rose]

Cudo

[Kai_Fist]

hmmm, nawet mi się podoba...
czuję zapach ciężkiego ciepłego przedpołudniowego powietrza....