wiersz proszący o pomoc na jutro.....

[zak stanisława]

Tylko ludzie żyjący dla sztuki
oddadzą innym, to co dała natura.

Droga ciemnieje układa się w kłębek pokrytych lasami pagórków,
gdzie lśnią lustra jezior z grzywami kaczeńców,
krzyki ptactwa wodnego dźwięcznie flirtują w trzcinach

Obraz utkany ciepłem dnia znika w ramach,
chmury wypływając z niego jak łabędzie
w wodzie odbijają koronkowe cuda

człowiek z duszą nasyconą światłem
oddaje tchnienie w sztukę zapominając
o szarości codziennych poglądów

jakże nie oddać twórczości tego
co otwiera oczy na malowanie duszy
co serce porywa,unosi wzruszeniem

. w dziełach
ubogich malarzy
wiecznych tkaczy
porywczych rzeźbiarzy
smutnych poetów
pochylonych koronczarek
metaloplastyków.

[Marlett]

tylko ludzie żyjący dla sztuki
oddadzą innym co dała natura----dwa pierwsze wersz.

[zak stanisława]

dzięki Marlett, a reszta?

[Marlett]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja bym tak,wiem,że spieszno więc nie musisz odpisywać .
Rób ew.poprawki.

[Marlett]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Marlett]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Może coś zmienisz.

[Marlett]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z przyjemnością dobrnęłam do końca.
Może skorzystasz?
PozdrawiaM.

[Eugen De]

Tylko ludzie żyjący dla sztuki
oddadzą innym, to co dała natura.

Droga ciemnieje, układa się w kłębek pagórków
pokrytych lasami. Pomiędzy lśnią lustra jezior
z grzywami kaczeńców. Krzyki ptactwa wodnego
radośnie flirtują, w trzcinach drżą dźwięki.

Obraz utkany ciepłem dnia znika w ramach,
wypływające z niego chmury puszą łabędziom skrzydła,
w wodzie odbicie koronkowych cudów człowieka
z duszą nasyconą złotym pyłem światła.

Miotany falami różnorakich emocji, oddaje oddech
sztuce, wzbogaca różne stany osobowości
nad powierzchnią dzieł zapomina o szarości
codziennych poglądów.

Jakże nie oddać twórczości tego co otwiera oczy
na malowanie duszy, co gra w sercu, zaciąga wzruszeniem
w dziełach malarzy, rzeźbiarzy, koronczarek, poetów
tkaczy, metaloplastyków.

Staszko taka sugestia! chyba za późno? Ale czy to Twój tekst??? Jakis taki amatorsko napuszony i dlatego nie wnikam w merytoryczną stronę "twórczości" Pozdrawiam.

[zak stanisława]

Marlett, kochana, wielkie dzięki, skorzystałam z rad.
Eugenie, tak to nie moje... ale proszono mnie,mozna również dokonać poprawek tekstu, do wieczora jest czas... serdecznie dziękuję,
kochani, dziękuję za pomoc/ Staszka

W tym wszystkim chodzi o to żeby pokazać iż na naszym terenie jst wielu artystów, (co jest wymienione)
Dom Kultury robi folder reklamowy . Pani z agencji dała mi tekst do poprawy, a wiadomo iż cudze trudno się poprawia, trzeba być prawdziwym poetą z krwi i kości a nie amatorem jak ja...

[Marlett]

Powodzenia,Eugene dopracował:))))))

[ot i anka]

Tylko ludzie żyjący sztuką
pokażą innym, to co dała natura.

Droga układa się w kłębek pokryty lasami pagórków,
gdzie lśnią lustra jezior z grzywami kaczeńców,
ptactwo wodne dźwięcznie flirtuje w trzcinach

krajobraz utkany ciepłem dnia znika w ramach,
chmury wypływając z niego jak łabędzie
w wodzie odbijają koronkowe cuda

człowiek z duszą nasyconą światłem
oddaje tchnienie w sztukę zapominając
o szarości codziennych poglądów---> okropna zwrotka- fuj

jakże nie oddać twórczości tego
co otwiera oczy na malowanie duszy
co serce porywa,unosi wzruszeniem

w dziełach
malarzy, rzeźbiarzy, koronczarek, poetów
tkaczy, metaloplastyków.


końcówki nie umiem zmienić, jest beznadziejna, szczerze mówiąc...no nie wiem, takie to patetyczne...:/

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

aleś ... to przeca wim miałaś dopomóc...pomyśl Damo!

[ot i anka]

no to przeca pierwsze poprawiłam, na reszte to tylko taki pomysł żeby całkiem rozpieprzyć i zmienić sens:p

[zak stanisława]

no, to zrób to jeśli ci czasu starczy, pliss, wiem że potrafisz...

[kyo]

wolę cię z innych wierszy. to nie dla mnie. pozdrawiam;)

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

kyo, nie rozumiesz, to nie moje i dlatego wołam o pomoc, bo sama nic nie umiem zmienić...
pozdrawiam ciepło .

[Stefan_Rewiński]

Może metaloplastyków zamienić na kowali.

[ot i anka]

zasztukowani ludzie mogą
pokazać innym co dała natura
bo potrafią dostrzec moment

układania się drogi w kłębek,
wędrówki światła po jeziorze,
i rozmowy z kaczek kaczeńcami,

wciskają w szczelne ramy
ulotne wrażenia i chmury
nasyceni mnogością barw
pachnący terpentyną zbierają
niedopowiedzenia rozcierając
na napiętym rozkładzie dnia

malują słowami, pędzlami,
tworzą koronkową rzeczywistość
mogliby błyszczeć jak biżuteria

rękotwórcy przestrzeni znanych
tylko im

moja impresja na temat, też gniot, ale zobacz

[Jemall]

wiersz proszący o pomoc na dzisiaj :).....

Tylko ludzie żyjący dla sztuki
oddadzą innym, co dała natura.

Droga ciemnieje, odwija się z kłębka leśnych pagórków,
gdzie lśnią tafle jezior z gwiazdami kaczeńców,
w trzcinach flirtują krzyki wodnego ptactwa

Obraz tkany ciepłem znika poza ramą dnia,
chmury wypływają z niego jak łabędzie
w wodzie zostawiawia cuda koronkowych odbić

człowiek - dusza nasycona światłem
tchnie w sztukę, oddaje wszystko
zapominając o szarości codziennych poglądów

jakże nie oddać tworzywu(?) tego,
co otwiera oczy na obraz duszy
co serce unosi, porywa wzruszeniem

w dziełach
ubogich malarzy
wiecznych tkaczy
porywczych rzeźbiarzy
smutnych poetów
pochylonych koronczarek
metaloplastyków.


Pozdrawiam :)

[zak stanisława]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Stefanie, też , bo każdy jest kowalem... ale łatwo ci się śmiać... cmok

anko, wezmę do wyboru, nie im tam
Jemall, też wezmę...
pozdrawiam WAS serdecznie dziękując za okazaną życzliwość...eS