Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ciebie mi miła,tak brak
posmaku ust twoich mięty.
Dotyku Twych magicznych rąk
co?-tak tuliły mnie do piersi

Ciebie mi miła,tak brak
wielki mój smutek żalu i rozpaczy.
Dokąd odeszłaś serce moje krwawi
z oczu moich spływa słona łza.

Ciebie mi miła,tak brak
tego nie mogę Światu wybaczyć.
Jak bombka mydlana prysłaś
nić życia zabrała mi Ciebie,na wieki.

Ciebie mi miła,tak brak
teraz cmentarna twoja mogiła.
O Świecie,niech Bóg Ci wybaczy
ukochany kwiecie różo młodości.

Ciebie mi miła,tak brak
Boże na firlamentach niebieskich.
Dlaczego?-zabrałeś Anielski mój skarb
to co?-najwięcej w swoim życiu ukochałem.

Ciebie mi miła,tak brak
za jakie grzechy miłość mym kamieniem.
Leży bezsensowną śmiercią objęciu zabrana
wciąż rani i krwawi,choć mijały lata.

Ciebie mi miła,tak brak
kiedyś?-zapewne się spotkamy.
Anioł przytula do snu Twoją twarz
wieczny odpoczynek,racz,jej dać Panie.





Zadedykuję,ten wiersz,ku pamięci
pierwszej miłości mojego życia.
Która odeszła w kwiecie młodości
tam!-gdzie?-nie ma bólu i cierpienia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...