Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Starości radość


Rekomendowane odpowiedzi

Zapomniana, oszukana, wyniszczona.
Zdołam się podnieść?
Podasz dłoń?
Porażona szybkim czasem,
wywrócona w przestrzeń lat.
Pomarszczona, czarna dusza,
dusza ludzka warta krat.
Myśli zgniłe, otępiałe,
wdarły się do głowy wnętrza
i pod wielką presją nocy,
wciąż się spiętrza, spiętrza, spiętrza.
Ręka z dala wyciągnięta
mojej dotknie suchej dłoni,
kilka słów wypowiedzianych
wiele łez mych jeszcze roni.
Pragnę słuchać pocieszenia
z ust przyjaznych mojej duszy,
nim w mych oczach zgaśnie światło,
czarny pochód wolno ruszy.

/02.03.2000r/

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Pani Mario "czarna dusza" - w sensie mająca coś na sumieniu.Nie wiem czemu nie pasuje.Czytałam parę razy i mi wydaje się być w porządku, ale to być może dlatego,że tak bardzo jestem przywiązana do tej wersji i trudno mi spojrzeć na to obiektywnie.Jeśli jednak dwie osoby zwróciły na to uwagę, to chyba coś jednak musi w tym być:)

Pozdrawiam serdecznie
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...