Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zburzyć pewien schemat i odnowić związki
pomiędzy zapomnianymi. Widzisz, czasami mamy potrzebę
zachęty od kogoś, podsumowującego dotychczasowe

działanie. Niniejsza gwarancja nie wpływa na
uprawnienia wynikające z bezwzględnie obowiązujących
przepisów prawa, regulujących sprzedaż dokonywaną

na rzecz konsumentów
. Nasz serwis nie prowadzi polityki
różnorodnych narzekań i wybiórczych spekulacji, dlatego
swoje wybujałe oczekiwania lepiej pozostaw gdzie indziej.

Jak każdym przybytku dozgonnej wymiany organów, my również
mamy ofertę specjalną. Dzięki niej wydupczysz swoje usterki,
a w przyszłości, masz szansę trafić na półkę z artykułami

ostatniej pomocy. Bo gdzieś jest inaczej. Jest

ktoś?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ten tekst raczej nie jest inspiracją Siwczykiem, ponieważ napisałam
go w czasie czytania innej poezji. mimo wszystko, dzięki za
komentarz pod tym eksperymentem. wydaje mi się, że jest zrozumiały,
mimo, iż posiada dużo przestrzeni do interpretacji.

serdeczności Karspena :)
Opublikowano

W pierwszej chwili poczułem wstręt (ale nie ten Polańskiego)....zajmowałem się kilka lat między innymi gwarancjami. Ale, ale... fajna ta twoja gwarancja. Pomysłowa-podoba mi się. I podoba mi się też to, że zmieniasz, mieszasz różne style, zacierasz ślady :::)))))) bardzo ok.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Jurku, dobrze Cię widzieć pod moim tekstem. rozumiem Twoją
awersję na gwarancje, ale cieszę się, że mimo wszystko
postawiłeś pozytywa.

masz rację, staram się eksperymentować, szukać
czegoś nowego. choć już teraz mogę powiedzieć,
że najbliższa mi pozostanie forma prozowata
z interpunkcją.

serdeczności Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cieszę się Cassielu, że tak uważasz. ten wiersz,
to [obok "poradnika" i "instrukcji obsługi"]
jeden z kilku eksperymentów - czasami
trzeba spróbować czegoś innego.

serdeczności Espena :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



cieszę się Cassielu, że tak uważasz. ten wiersz,
to [obok "poradnika" i "instrukcji obsługi"]
jeden z kilku eksperymentów - czasami
trzeba spróbować czegoś innego.

serdeczności Espena :)
"Instrukcja obługi" była chociaż zabawna. W każdym razie zapadła w pamięć ;-).

Pozdrawiam,
Kaspar :-).

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Słońce przelewa się przez miasto wrzącym bulgotem, jak przez rurki i retorty w laboratorium chemika. Zmęczenie przedpołudniowym spacerem kieruje mnie w stronę pobliskiego przystanku. W szparze między rozgrzanymi lipcowym upałem chodnikowymi płytami dostrzegam drobne źdźbło trawy. Przykucam ostrożnie, by przyjrzeć się mu bliżej. Jego zieleń ulotniła się już, brzegi pożółkły, kwiatostan pochylił w niemej prośbie. Ten widok porusza mnie dogłębnie, jakby źdźbło wyrosło wśród moich własnych wewnętrznych spękań. Niepozorne, lecz cierpliwe, kruche, lecz oznaczające życie.   Dam ci łąkę, pełną szelestów, zapachów, brzęczenia trzmieli i wonnych podmuchów wiatru. Dam ci strumień, w którego wodach ochłodzisz swoje odbicie. Dam ci śpiew ptaków ze wszystkich krajów świata. Tęczę. Może wiersz napiszę. Chcesz?   Ale źdźbło nie odpowiada mi na żadne z pytań, tylko jeszcze niżej skłania swoją kędzierzawą wiechę ku ziemi. Zauważam nieopodal kurtynę wodną. Podchodzę do niej, i przykładam złożone w miseczkę dłonie do jednej z dysz. Stoję w zimnym, perlistym oparze, moja koszulka nasiąka wilgocią. Obserwuję powoli osiadającą się na skórze mgiełkę; miseczka po kilku chwilach wypełnia się niewielką ilością wody. Wracam do mojego źdźbła, podlewam. Woda błyskawicznie przecieka w szczelinę chodnika. Po drżącej łodydze spływa jedna spora kropla, w której błyszczy zniekształcona miniatura miejskiej ulicy. Moja twarz również jest mokra.
    • @huzarc @huzarc  Dziękuję serdecznie za opinię!   Właśnie taki efekt chciałam osiągnąć — zależało mi na wprowadzeniu lekkiej groteski poprzez element alienizacji. Białe wiersze o mrocznej, skłaniającej do refleksji tematyce to zdecydowanie moja stylistyka.
    • @Gosława Z akcentem może na był :))
    • @violetta Zdania na ten temat są podzielone... Oby nie... Pozdrawiam!   @Berenika97 Najserdeczniej Dziękuję!... Napisałem ten wiersz w jeden tylko dzień... Pozdrawiam!   @Migrena Dziękuję za życzenia zdrowia i komplementy... Również Tobie życzę wszelakiej pomyślności... Pozdrawiam Najserdeczniej!
    • @Berenika97 Świetne. Historycznie patrząc na tym portalu mega dużo osób mi brakuje. Były, potem znikły, przestały. I był taki Error Erros, bardzo go ceniłem, i właśnie pisał tej formule 3 strof po 4 akapity, rymując i dbając o rytm. Mega mu to wychodziło. To bardzo dobra jest formuła. Bardzo trafia i nie nudzi. Wiesz, nie masz wrażenia wodolejstwa. Jest powiedziane to właśnie, wszystko to, co chcesz tam ująć. Bomba !!!!!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...