Listopadowe nuty

[Jaro Sław]

Jest też i radość cmentarzy
Skąpana w liściach
Ocieniona konarami drzew
Mądra w zadumie
I krokach przechodnia
Co zboczył z trasy swych
Codziennych dróg

Jest radością i mądrością
Wieczność
Przemijanie, oczekiwanie
I nieuchronność rzeczy ostatecznych
Jest coś jak pogoda jesieni
I zimy
Co ją ogrzewa serca rytm
Wytrwała wędrówka rozumu
Po śladach których nikt
Przed tobą nie odkrył
Dopiero ty sam
Poznasz i doświadczysz.

To przygoda bohaterów
Schodzących ze sceny
Bez publiczności świateł
I patosu
Spotkanie z Ostateczną Wartością
Rachunek dróg...

[pathe]

podoba mi się tematyka.bo chodząc po cmentarzu ostatnio, może radośnie nie było ale na pewno pięknie i jesiennie.tak,cmentarze niosą opymizm w pewnym sensie.

ale wiesz co Jaro? straszny patos w tej ostatniej strofie wyszedł

[Messalin_Nagietka]

Jaro Sław z dumą ten listopad
boć mi mózg po przeczytaniu opadł
i szukam go acz, ukłoniki
wiatr Ci z pozdrówką kłanai fiki-miki

z poezją MN
ps. nie kadź

[bona]

Jest dobrze, ale uważam że mogłoby być lepiej. Są w nim fragmenty bardzo dobre i te słabsze. Wiersz do zatrzymania, pozdrawiam
:)