Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

"Kwiat Mojej Miłości"

Lilianna Szymochnik
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Lilianna Szymochnik

Lilianna Szymochnik

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

O różo kwiecie miłości i piękna
zapach Twój pochłania, moje nozdrza
unosi się skrzydłami w lot natchnienia,
choć ranią Twoje kolce i krew spływa
zrywam Cię do serca swojego przytulam,
jak matka karmiąca swoje małe dziecko.

Jest w Tobie coś?kochana zniewalającego
całuję Twoje płatki ustami namiętności.
Rozchylam z pożądania i trzymam mocno
pragnę Twym widokiem nasycić moje oczy.
W sercu gra muzyka, a myśli moja błądzi?
kocham Cię różo!Mój kwiecie najpiękniejszy.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wochen
      pozwól mi ma jesień

      Przez Wochen · Opublikowano

      nic nie mów proszę rysuję ślady wolne od skreśleń upadłych liści zanim jesień się rozśpiewa   nic nie mów nalegam idę po zapachu przenosi mnie ponad nagie gałęzie nie słyszę szelestu litości   swobodnie spadam razem z nimi jestem żółty brązowy lekki jestem teraz wiem że wiatr nie wieje mówi do mnie   słucham  
    • tie-break
      Jesienne Refleksje

      Przez tie-break · Opublikowano

      Ja może tak nie do końca w temacie, ale jako pasjonatka fotografii (amatorka, co prawda) zachwyciłam się grafiką pod tekstami. Piękne ujęcie.   Nie mam do końca pewności, czy to chcesz nam powiedzieć, że oficjalna historia wciąż przemilcza to, co najważniejsze. Mało znane postaci, epizody - są bardziej znaczące i może w nich tkwi klucz, by zrozumieć, dlaczego losy ludzkości potoczyły się tak, a nie inaczej. I dlaczego wciąż tkwimy w tych samych błędach.  
    • tie-break
      Soda z rękawa

      Przez tie-break · Opublikowano

      Ten wiersz skojarzył mi się z heksagramami. Jest taki heksagram w chińskiej Księdze Przemian, o nazwie studnia, złożony z dwóch trygramów: grunt/wiatr + otchłań/woda. Symbolizuje bogactwo duchowe i odwołuje się do zasobów wewnętrznych człowieka, z których należy korzystać w zrównoważony sposób. Nie powinno się także ich marnować, trwonić - chyba przede wszystkim na niepotrzebną pogoń za splendorem osobistym i na miotanie się między rozmaitymi sprzecznościami życiowymi, które nas wyczerpują. Studnia (i woda w niej) to samoświadomość, wiedza, równowaga i wewnętrzny spokój. W wierszu wyraźnie widzę, że peel usiłuje znów odnaleźć utracone szczęście, płynące przede wszystkim z tego, że człowiek żyje w zgodzie ze sobą i światem, za niczym rozpaczliwie nie goni, intuicyjnie wycisza się, dogaduje ze swoimi emocjami i zawsze wie, jak się podnieść z energetycznych "dołków".
    • infelia
      Snomat

      Przez infelia · Opublikowano

      @tie-break Dowcip goni dowcip. I tak trzymać.
    • FaLcorN
      przesadzam słowa

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka Z tym przesadzaniem możesz przesadzić, akapit wszystko przyjmie. Pozdrawiam!

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...