Cień człowieka

[macte poema]

Spotkanie: co mogło zmienić
nauczyć, los zły odmienić
szczyt marzeń, zimna przepaść
nie patrz tak, zaczekaj

zabłądził w chmurach - przeznaczenie
rozpierzchłe masy pierza
zmarszczone kłęby lasu, zwierza
dlaczego mówisz: nie

chowam się w morza dłoni
nie czuję chłodnej toni
bim bom - zegar płynie
nic to - czas łzą spłynie

wolny po jedenastu latach
drobiny kurzu zamiatam
los zbity pełza przy piersi
okrutna magia ręce więzi

Byłaś moją chorobą i zgubą
nieodgadnioną dziewczyną lubą
snem niewyśnionym, nadzieją
reszta na pastwę złodziejom

[Marlett]

M.Poema ,dobrego czasu nie da się zatrzymać
i dziewczyny ,która już nie kocha.
Cóż ,są złodzieje,których kara nie spotka.
Pozdrawiam z pluseM.

[macte poema]

Zgadzam się co do kary i nie jest mi z tym źle. Nadal jednak piszę takie wiersze. Dzięki Marlett

[Ewa_Kos]

Fajne te wiersze i widzę, że sobie coraz lepiej radzisz - czytam każdy
Twój wiersz:)))) Pozdrawiam serdecznie:))) EK

[macte poema]

Dzieki Tobie, Ewka, z wzajemnością cenię Twoją twórczość.