Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wierzyłeś


Rekomendowane odpowiedzi

ufałeś tylko swojemu odbiciu
w brudnym lustrze
w zeszmaconym pokoju
cała reszta kłamała

śmierć przyszła za wcześnie
albo w sam raz
i tak wszystko dąży do upadku

więc bez różnicy

twoje ręce były na pokaz
nie na własność
nie można zakochać się w uśmiechu

wierzyłeś tylko w siebie
życie to sztuka improwizacji

ucząc się od nowa
wciąż nie rozumiesz
miłość to nie jest egoizm
a jądro ciemności
nie leży pomiędzy twoimi nogami

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ten oniebo lepszy niż poprzedni.

ufałeś tylko odbiciu w brudnym lustrze
w zeszmaconym pokoju
cała reszta kłamała

śmierć przyszła za wcześnie
albo w sam raz
i tak wszystko dąży do upadku

bez różnicy

twoje ręce były na pokaz
nie na własność
nie można zakochać się w uśmiechu

wierzyłeś tylko w siebie
życie to sztuka improwizacji

ucząc się od nowa
wciąż nie rozumiesz
że miłość to nie jest egoizm
a jądro ciemności
nie leży pomiędzy twoimi nogami


za dużo,za gęsto w tym tekscie "jego" a raczej zwrotów w jego kierunku..ufałeś, wierzyłeś itd.

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • /Z dedykacją dla koleżanki, befana_di_campi , oraz innych piszących/   Z serca dla wiosny /Tanka/ Doceniam chwilą każdy dar odczuwalnie jakby ostatnią z wydechem strun głosowych — będzie jak krzyk aplauzu ______________________________________   _______________________________________________  Pamięcią w słońcu /Tanka/   Nadchodzi wiosna jak nadzieja słonecznie po zimie młoda — zapachami ze wspomnień każde kwiaty wybudzi ________________________________ wraz z nadzieją, wierszami mini wstawiam wam — z dwóch tanek myślą      
    • @jan_komułzykant janie:))), dziękuję bardzo za Twój wyjątkowy i celny komentarz , pozdrówki miłe!
    • wspaniałe, klimatyczne, dużo tutaj mądrości, dystansu ( z perspektywy tej „ która wie”).    Ciekawostką są rzadkie w użyciu wyrazy, dodające kolorytu : dudłate, smużą ( to już chyba neologizm, tym ciekawszy)   Kiedyś popełniłam wiersz o syrenach, podobnie zestawiający je z kobietami, choć przekaz był ciut inny ( kobiecy temat się nie wyczerpuje ).  pozdrawiam.  
    • „Pro aris et focis” („Za ołtarze i ogniska domowe”)  „Pro Deo et patria” („Za Boga i ojczyznę”)   Obiekt kultu swojej wąsatej jednostki, sam Stalin Wpadł, choć Bóg to rywal dla jego komuszych wydalin; Jednakże nikt, nawet człowiek sowiecki nie w bój pójdzie Za brak Boga, bóstw, zatem nadziei tamtego świata; Gdzie za bagnetem i kulą, nie Śmierć, ale kres lata. Rządzący dziś wierzą, że złamanie zasad im ujdzie.   Ilustracja: „La lettura del giovane Cicerone” („Lektura młodego Cycerona”)  obraz Vincenzo Foppa (-1515).

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • tajemnice nie wiedzą wszystkiego o blaskach cieniach rozdrożach ścieżkach tam larwa czeka na skrzydle motyla w krzywych zwierciadłach odbicia stokrotne opływa strumyk lśnieniem uparcie sprawdza baranki a cierniowy koszyk przecieka kolejną zranioną chwilą   łąko trzykrotna powiedz płatkom szare wianki znowu uplecione odnajdą o brzasku ślady kwitną drogowskazem może wskażą drogę za horyzont gdzie błądzą pytania w odpowiedziach mgłą spowite   maleńki kwiatek śni owocem śnił on wczoraj czy jutro będzie    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...