krzyk Abla

[MattD]

gęsty mrok w objęciach tonie
wniesionej ku górze powiece
trzciny strwożone, brzeg zaszczuty
blask ducha rzucony przez świece

wiatru spłoszył sumienie
pod wodą, głęboko mruczące
utkwiony wzrok i spojrzenie
echem się wciąż sycące

i małe cząstki emocji
w dłoni mokro utkanej
pęknięte ostrze przestrogi
z odwagi strzępu wyrwanej

[Julia_Tomaszewska]

Witam.
Intrygujący obrazek, czuję niepowtarzalny klimat. Nie podobają mi się rymy, ale przyganiał kocioł garnkowi. :) Pan próbuje, ja włożyłam rymowanki do półki na samym dole.
Pozdrawiam.

[Dorma]

Porownujac z pana wczesniejszymi wierszami.. ten jest calkiem niezly..Choc mnie nie zachwycil..