Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Po pijaku świat jest lepszy, po pijaku lepsze dni,
I piękniejsze są dziewczyny, bardziej kolorowe sny,
Po pijaku jesteś wolny, po pijaku piękny tak,
I masz w nosie, albo głębiej, co o tobie myśli świat,
Po pijaku jesteś luzak, po pijaku jesteś ktoś,
I choć nigdyś nie był panem, teraz czujesz się jak gość,
Po pijaku nieba błękit, po pijaku gwiezdna noc,
Masz gdzieś zwykłe życia męki, czujesz w sobie wielka moc,
Po pijaku piękne życie, po pijaku piękny świat,
Po pijaku...
Ale spróbuj raz jedyny na trzeźwo pomyśleć tak.

Opublikowano

dobrze że napisał Pan ten wiersz,dobrze że zamieścił Pan go tutaj i jeszcze lepiej że dzisiaj go przeczytałam. Ze względów osobistych i pewnych niedawnych przeżyć dał mi coś ważnego.Hmmm moze nie będę go komentować bo przecież nie będę obiektywna. dziękuję.

Opublikowano

Fatalna rytmika, koszmarne rymy... ale zostawiam wasztat dla oyeya, który się na nim zna, w przeciwieństwie do mnie ;)

Cudny wierszyk! wierszyk, bo poważny wiersz to raczej nie jest...
za to bardzo zabawny!! Naiwność pijaków mnie zawsze bawi i
'zbawienny wpływ alkoholu' ;)
Nie rażą nawet kolokwializmy: I masz w nosie, albo głębiej, bo
śmiejąc się nie zwracam na to uwagi ;)
Na ciemne,zimne zimowe wieczory ;)
Pozdrawiam
Coolt

Opublikowano

A juz wiersz mial mi sie spodobac..Ale dotarlam do ostatniego wersu z nedzieja na jakies ciekawe zaskakujace zakonczenie..iii..Nic ...Nie dosc ze ostatnim wersem gubisz rytm to jeszcze zawiodlam sie..

Co do tresci sie nie czepiam choc akurat nie pochwalam..

A wiersz zalicza sie do takich latwych i przyjemnych rymowanek, ktore i ja czem pisze

Opublikowano

Rytm, rytm, rytm...
Może nie uwierzycie, ale to naprawdę zamierzone z tym ostatnim wersie, no i każdy sie zastanawia albo przynajmniej zauważa. Nie mówię, że to wiersz, faktycznie wierszyk ale pisany pod wpływem i dlatego uważam , że inny.

Dla Dormy: polecam Agathę Christie. McLeana albo Ludluma.

Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...