Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Szeroka i długa jak linia
transsyberyjska. Noc w osłupienie wpada
jak łza w szklankę wody. Porwanie drugie udane
z korzyścią dla koneserów sztuki

Ekspresja ukazuje człowieka zdolnego
do samozagłady poprzez krzyk,
którego pewnie nie usłyszymy.
Nasza świadomość jest ciągle za mała

Możemy jedynie skłonić głowę, podeprzeć się
małymi dłońmi. Oczy szeroko otworzyć na most
bez początku i końca. Niepokój
jest chwilą przemawiającą poprzez emocje

krzyk przeszywa naturę

Opublikowano

drogi Jacku coś interpunkcyjnie trzeba poprawić według mnie. :)pozdrawiam serdecznie


Szeroka i długa jak linia transsyberyjska
noc wpada w szklankę wody.
drugie porwanie udane
z korzyścią dla koneserów sztuki

Ekspresja ukazuje człowieka zdolnego
do samozagłady poprzez krzyk, którego
pewnie nie usłyszymy. nasza świadomość
jest ciągle za mała

Możemy jedynie skłonić głowę, podeprzeć się
małymi dłońmi. Oczy szeroko otworzyć na most
bez początku i końca. Niepokój
jest chwilą przemawiającą poprzez emocje

krzyk przeszywa naturę


coś pokombinowałam:) ale z przymrużeniem oczka patrz proszę:*:*

Opublikowano

I bez tytułu byłoby wiadomo o który obraz chodzi :) To jeden z moich ulubionych.Gdzieś na rzecz opisu zabrakło jednak w twoim wierszu emocji jakie naprawdę niesie " Krzyk", trochę jakbym sluchała przewodnika w muzeum. Więcej o emocjach niż emocji.

Opublikowano

>>Zawsze trzeba pisać zgodnie z własnymi odczuciami, bo to
jest najcenniejsze; pisanie ''pod kogoś'' jest tylko zabawne :)

Mam nadzieję, że to nie było do mnie :) Nie wydaje mi się, żeby ktoś (zwłaszcza na tym portalu) pisał "pod kogoś". Ja równiez wyraziłam tylko swoje odczucia. A tak na marginesie, czemu pisanie "pod kogoś" miałoby być zabawne?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nawiasikiem mówiąc jest bardzo zabawne - z natury tak ja to widzę.To nie jest
Pani wiersz, więc nie do Pani te słowa.Mam zwyczaj odnosić się do słów Autora;
A co piszą inni? Piszą co chcą i dobrze.:) A.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
    • @Jacek_Suchowicz  Inspiracją jest Cyprian Kamil Norwid- dałam w tagu a dokładnie"  Moja piosnka 2" fragm.   Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów nieba, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie: „Bądź pochwalony!” Tęskno mi, Panie.       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...