Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wybiorę się dzisiaj na spacer
Nie alejką parkową czy lasem
Tym razem gór też nie zwiedzę
Na twoim ciele wytyczę swą trasę

***

U stóp zacznę mą podróż w nieznane
W końcu tam większość zdobywców zaczyna
Paluszki policzę kilka razy
A Ty nic nie mów, choć troszkę smyram

Spacerkiem podążę do twoich kolan
Po drodze na łydce zostawię ślady
Trzy kółka wilgotnym językiem wykonam
Tu się zatrzymam, choć nie zmęczonym

W mapę spojrzę, czy dobrze idę
Za chwilę powinny być miękkie uda
Iść muszę powoli… teraz wciąż w górę
Zdobędę je szybko, podobno tam cuda

Odpocznę sobie, jak tu jest miło
Musze zdjąć sweter, bo coraz cieplej
Wilgotniej się również w powietrzu zrobiło
Przez chwile pobawię się ud cudnym meszkiem

Czas ruszać w drogę, szmat drogi przede mną
Wędruję więc dziarsko gwiżdżąc pod nosem
Po lewo minąłem las gęsty i ciemny
Równo przycięty. Wrócę tu później

Teraz pod górę, miękko i miło
O! Już coś widzę, to chyba pępuszek
W atlasie wspomnieli, że tutaj motyle
Mają swe gniazdka. Sprawdzić to muszę

Zatrzymam się troszkę w na-brzusznej krainie
Choć dalej wyzwania podobno czekają
Rajcuje mnie spacer po takiej dziewczynie
W górze jakieś szczyty widzę, dumnie w górę stoją

Doszedłem. Są dwa, wszystko zgodnie z mapą
Dobrze, że mam ściągę, bo bym mógł się zgubić
Na szczytach magiczne okręgi mają
Tak! Tą okolicę mogę polubić

Pozdejmowałem już większość ubrania
Spocony jestem i oddech szybszy
Lecz nie chcę kończyć wzgórz dotykania
Czyż może na spacer być krajobraz milszy?

Wyżej podobno jest mnóstwo atrakcji
Usta miejsce rozkoszy
Nos, też się wdrapię skoro już jestem
Stąd widać dokładnie kobiece oczy

***

Tam się turysta może przekonać
Wyroczni zapytać i się poradzić
Ona odpowie, czy sprawnie wędrował
I jakim kolorem szlak oznakować.

26.08.2006

Opublikowano

U stóp zacznę swą podróż w nieznane
W końcu tak większość zdobywców zaczyna
Paluszki policzę kilkanaście razy
Ty nic nie mów, choć troszkę smyram
prawdę mówiąc dwa ostatnie wersy nie bardzo misie,
ale pomysł na wędrówkę dobry a trasa na pewno ciekawa
pozdrawiam ciepło ES

Opublikowano

Po co pytać wyroczni, z psychologicznego punktu widzenia poczucie wartości lepiej ulokować w podmiocie....

Ale to przyjdzie (mam nadzieję) z czasem.....

bo tak być zależnym od cudzych opinii, nieco smarkate


;o (hi hi hi)

Opublikowano

Szlag by mnie trafił jakby ktoś tak po mnie spacerował - mapa, trzy kółka, teraz zdejmę sweter... mam nadzieję, że to nie miał być z zalożenia erotyk, chociaż w tym temacie sprawozdanie tez mnie nie przekonuje.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Dziękuję.     W marcu bodajże była taka sytuacja. Duże osiedle. Pierwsze naprawdę ciepłe promienie. Duże stado gołębi nerwowo przebierające nóżkami. Tyle ludzi. Tyle zwierząt. Które nadają życia zamkniętym betonowym ścianom.  I jedna pani umarła. Pusty pojemnik pod drzewem.   Wtedy dopiero można było ją zobaczyć w tym momencie.   Lublę jak każdy mieć ostatnie zdanie. Uprzejmie proszę o ignorancję pod komentarzem  Dziękuję. Miłego dnia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • @MIROSŁAW C. Ten tekst dotyka prawdy, którą zna się z bliska albo wcale. Nie znam lepszej metafory dla uzależnienia niż „szklana skała” - i nie znam lepszego opisu tego przebudzenia, które nie zawsze przychodzi z wybawieniem. Poruszył mnie ten wiersz bardzo - może dlatego, że i ja mam swoje ciche wspomnienia, ludzi, którzy zostali po jednej stronie butelki... i takich, którzy z niej wyszli, choć wydawało się, że nie dadzą rady. Piękne, bolesne. Prawdziwe.
    • W twoich oczach dostrzegam  twój świat Zawiera on uczucia i szczęście Pragnę być częścią  tego świata Ja i dama spoglądamy  na świat naszymi zmysłami Czarujący wieczór pełen namiętności Świat oczami jest piękny , gdy widzimy w nim miłość Cztery oczy i dwa serca , miłość przychodzi do życia Niech dla nas zabrzmi tango Potańczymy w rytmie miłości oraz naszego istnienia W spojrzeniach odkryliśmy naszą miłość Czas miłości pozostaje nieodkryty Spacerowanie także jest jeszcze niepoznane                                                                                                                         Lovej. 2025-07-19                Inspiracje . Pierwsze spojrzenie
    • otrzeźwiałem w połowie drogi  w cudze zwyczaje rozanielony na twarzy po pas w listopadowej topieli    a tkwiący we mnie mówca zapewne postać Boga  niczym lśniąca biel karki wkręcona w wałek maszyny z krótką historią ostatniej szarży  na nocne motyle   obrysowałem słowa w tanecznych wygibasach zbiory geometrycznych figur dla tworzenia pozoru ja Prometeusz przykuty do szklanej skały   dwoi mi się  i troi ręka opatrzności       
    • @Poezja to życie Od serca !
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...