dmuchawica listopadowa

[pathe]

Idę z wiatrem co mi w płaszczu dmucha
przewiewne moje ciało, z zapowiedzią.
Zimne świerki świszczą nad głową. Kasztany.
Iglaste kule gniotę w dłoni. Myśli.
Krwawe liście splotły włosy. Warkocz jak lont się ciągnie
ciągnie. Dmie wiatr, jesienny.
Idę.

[Jaro Sław]

No tak jesień juz w sumie za pasem.....

[Jego Alter Ego]

miły nastrój..acz niepokojący
świszcący..chłodny...no i dokąd idziesz z zapowiedzią...a jak pomyśle ze ciało przewiewne to aż mnie ciarki przechodzą bo myślę ze to może nie być ciało...
bujna wyobraznia
pzdr

[zak stanisława]

tyle pisałam i zginęłao, znowu cosik zle wciskłam, ale ..
te świerki i świszczące kasztany nad uchem przewiewnego ciała są dość ciekawe,
pozdrawiam jeszcze letnio ES

[Jaro Sław]

Przewiewne ciało, to niezły sktrót myślowy, ergo metafora, czasem też mam takie wrażenie jak pod kapotę zawieje...

(ale rzadko, bom na temteratury mało czuły)....

[pathe]

Jego Alter Ego- eh żebym to ja wiedziała, gdzie idę
ES- fajnie, że zaglądnęłaś.ja odzdrawiam, u mnie wcale nie letnio więc a jakby- jesiennie
JAro sław- cieszę się, zę dwukrotnie, czyli wracałeś- to cieszy.ja za to zmarzluch okropny

dziękuję za wizyty.chyba daję do P skoro żadnych poprawek nie sugerujecie./Aga