Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czerwony Kapturek, czyli bajka o... cz. IX i X(ostatnia:)


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

***
Widzę! Znowu widzę! Ale jakim cudem? Myślałem, że to już koniec... Skąd, do cholery, Kapturek wytrzasnęła ten miecz? Kto ją nauczył tak walczyć? A może ja jeszcze śpię? Kapturek z mieczem...i umie się tym mieczem posługiwać... to musi być sen! Albo już nie żyję i trafiłem tam, gdzie Kapturki walczą mieczami. Pieprzony Wampir, ucieka przed Kapturkiem...Tchórz jebany... Kurwa, dobra jest! Skoczyła! Cięcie. Dobre! Cholera, nie trafiła! Jeszcze raz. I znów się nie udało. Tchórz pieprzony, ucieka jak królik...Kapturek goni skurwysyna, ale to nie ma sensu... Za blisko! Podleciał za blisko! Uważaj! Cholera, dostała.. jak ja, skrzydłem w twarz... Krew! Jej to chyba nie rusza. Dzielna dziewczynka! Kurwa...Wąpierz leci w kierunku Babci...Co on chce...? Babciu, uważaj!!! Dzielna Babcia! A swoją droga ile trzeba jeść czosnku, żeby tak chuchać? Sukinsyn najwyraźniej stracił równowagę... Teraz Kapturku!!! Pięknie! Jeszcze jedna ósemka... jedno cięcie....Udało się! Leży! Trafiłaś! Leży! Dobrze tak pieprzonemu Wampirowi! A ten debil co? Po cholerę mu ten kołek? Ledwie się ocknął i już z kołkiem ... Debil, nie inaczej... Przebił Wampira kołkiem...Jak tu się nie śmiać z idioty? Chyba każde dziecko wie, że te wszystkie kołki to bajki dla pieprzonych idiotów. Widać mama wiedziała co ma opowiadać synkowi! Niech ma radochę! Ale gdzie ten debil się wybiera? A, nieważne.

***
- Panie Wilku, nic się panu...-Kapturek nie dokończyła pytania.- Panie Wilku, pan nie jest Wilkiem!!!
Rzeczywiście. Na miejscu Wilka leżał młody człowiek, z krwawiącą raną na policzku.
- To tylko twoja zasługa, Słoneczko. - Już-nie-wilk uśmiechnął się do Kapturka - Zabiłaś tego pieprzonego wąpierza. Ten, który rzucił czar zginął, jego moc przestaje mnie wiązać. Tylko… jak ty żeś to zrobiła?
- Zobaczyłam, że nie dajesz sobie rady, więc wyciągnęłam miecz spod kapturka. W końcu od czegoś mama mi go uszyła, no nie? Zamachnęłam się raz i drugi, Babcia chuchnęła i jakoś poszło. A zapomniałam - dodała ze znaczącym uśmiechem - Leśniczy przebił go kołkiem! I chyba poszedł zakopać!
Oboje parsknęli śmiechem.
- Z czego się śmiejecie?- Leśniczy najprawdopodobniej wykonał już swoją misję i wrócił, aby opowiedzieć wszystkim o swoich bohaterskich czynach - Macie szczęście, że z wami jestem! - Duma mało nie rozsadziła mu rozporka, tak jak wtedy, gdy popisywał się przed Kapturkiem znajomością Organów. - Gdyby nie ja, kto wie co by się tu stało. A jeśli nawet udałoby się wam go zabić to na pewno by się odrodził. Jak zwykle, to ja pamiętam o wszystkim! To dzięki mnie...
- Ty durny capie - Babcia nie dała mu dokończyć - Kiedy naprawdę było groźnie ty srałeś w majty ze strachu. Ten smród cały czas unosi się wokół ciebie! Idioto! A kiedy tylko zobaczyłeś krew straciłeś przytomność chrzaniony bohaterze! - Babcia, ciesząc się stratą Dziadka, była dość łagodna w swoich osądach.
- Kapturku, czy mogłabyś pokazać mi swój miecz?- Kapturek spełniła prośbę Młodzieńca - O kurwa - srebrny! W jaki sposób wnuczka wampira może się posługiwać srebrną bronią? Przecież w twoich żyłach też musi płynąć wampirza krew. A spotkanie ze srebrem jest dla każdego wampira śmiertelne. Dowód mamy w ogródku.
- Mimo, że jestem mądrą dziewczynką, nie mam zielonego pojęcia! – Kapturek potrafiła przyznać się do własnej niewiedzy, była wszak mądrą dziewczynką.
- No chyba, że - Wilk chyba coś wymyślił - Dziadka ugryzł ktoś, ewentualnie coś, dopiero po urodzeniu się twojej mamy. To jedyne racjonalne wytłumaczenie.
- Ale pan jest mądry!- Kapturek była oczarowana inteligencją rozmówcy, chociaż po rozmowie z Leśniczym, nawet but wydawał się inteligentny - A jak pan w ogóle ma na imię?
Młodzieniec przyjrzał się uważnie Kapturkowi.
- Wolfeon Winiceliusz Niebieskobury ze starego rodu Eavtvoan. Ale ty- znacząco mrugnął okiem do Kapturka - możesz mi mówić Jasiek.
Kapturek uśmiechnęła się z zakłopotaniem.
- Może pójdziemy się przejść? – zaproponował
- Jak chcesz Jaśku.- Kapturkowi najwyraźniej spodobał się ten pomysł.
No i poszli.

  • 3 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija   Dzień dobry, pani Agnieszko, przed chwilą wstałem i piję kożucha kapucyna.   Jeśli chodzi o fetysz, to: kontekst był erotyczny i to nic złego - nie jesteśmy już przecież niedoświadczoną młodzieżą, a ludźmi w średnim wieku i mamy prawo mieć różne upodobania erotyczne - pewnie pani była lekko podchmielona - wtedy ludziom języki z łatwością...   A jeśli chodzi o odnośniki, to: w komentarzu pod pani wierszem pod tytułem - "Och, Karol!"   Łukasz Jasiński 
    • Podczas okupacji niemieckiej istniały wszystkie struktury państwa polskiego. Począwszy od armii, władzy sądowniczej, a skończywszy na szkolnictwie. Byliśmy jedynym krajem, w którym produkowano broń seryjnie. Do lipca 1944 roku wykonano 600 egzemplarzy Błyskawic. Powstanie Warszawskie nie przerwało produkcji. Dzieło inżynierów- Zawrotnego i Wielaniera, było po polskim Stenie najsłynniejszą konspiracyjną konstrukcją broni tego typu w Europie. Państwo Podziemne - doskonałość, fenomen i cud.   Z czasem płyną powolne interwały. A my tak bardzo przejęci obrotem spraw, z uśmiechem uczepionym u twarzy. Sursum corda, toast za życie bez obaw. Gdzieś tam są Oni, młodzi gniewni, nieuważni na chmury, za wcześnie za późno urodzeni. Piękni Żołnierze Wyklęci. Niezłomni. Rozważam swoje możliwości. Bo mogę. Wszystkie te jak, co i dlaczego, pozbieram maleńkie chwile radości. Tęsknoty rzucę w tak słoneczne niebo.          
    • @andrew Paciorku, chyba po tym co ci zapodam przestaniesz pysznie i głośno się tu obnosić z tym zaufaniem. A wystarczyłoby poczytać ewangelistów by nie sprzedawać się dostojnym tęgościom za ich bełkotliwe wygłupy o niebiesiech.   Niestety (dla ciebie i podobnie narcyzowatych) ono nie jest miejscem do którego się wchodzi. To jest czlowieczy stan miary bycia z Chrystusem. Niebo to zjednoczenie z nim oznaczające uwielbienie boga, nie jakiejś laski, jałowe zresztą gdyż ty w tym stanie wielbienia będziesz bez jaj i kutasika, a ona bez waginy. Oboje "jako aniołowie" będzieta.   "Ewangelia według św. Mateusza 22:29-33 BW1975 "A Jezus odpowiadając, rzekł im: Błądzicie, nie znając Pism ani mocy Bożej. Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, lecz będą jak aniołowie w niebie. " Czytać, czytać, żeby gdy ziemskość minienie nie zmartwychwstać z ręką w nocniku zamiast w waginie     Chyba że zaPISzesz się do Allaha. Nie, nie, żadnych hurys i rozpusty a to:   "2.25. Głoście dobrą nowinę tym, którzy wierzą i czynią dobro [5], albowiem dla nich są Rajskie Ogrody, pod którymi płyną strumienie. Gdy spożywać będą owoce z Ogrodów, wspomną „To jest to, co już kiedyś spożywaliśmy”. Otrzymają bowiem dary podobne do tego, co już mieli wcześniej. I w tych Ogrodach mieć będą"nieskazitelne małżonki i będą tam żyć wiecznie."   (za KORANEM, a nie urojeniami).
    • @Relsom  co też można zrobić- i któraż samotność gorsza( lepsza) niż ta samotność, czy samotność we dwoje
    • @Witalisa  ładnie- i lipiec taki trochę na przemian- raz deszcz raz słońce
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...