Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wiatr przysiada na gałęzi
tuli się do młodych brzóz
niebo przetykane
piórami chmur
oddycha ze spokojem

w Twoich oczach
rodzi się cisza
kładzie na dłoniach
noc
taką jeszcze niepewną
taką pierwszą

na każdym palcu
słowo zaklęcie
niewypowiedziane

szeptem uśmiechu
w kołysaniu rzęs
znajdzie nas świt

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Czy może być miłość bez tego? :)

Uwielbiam brzozy.. wiersz jest przyjemny. Prawda, że mało oryginalny. Ale czuję w nim młodzieńczą świeżość, która odgrzewa stare tematy tak, że smakują jak nowe.

a. mroziński

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...