[By zapomnieć...]

[Daniel Michalak]

By zapomnieć świat, wyjść poza granicę
Spotkał Los mnie z Tobą
By codzienny ciąg rzucić w kąt
wierzyć, że go nie usłyszę
By już tylko Twą twarz widzieć
zanurzac się w ciszę


By wraz z Tobą doznać głębi, z Tobą się unosić
Los z Twą złączył moją duszę
By przez oczy łzy przetoczyć
o usta Cię prosić
By rozgrzały wargi moje
Ciebie stale kuszę
I Ty mnie chciej kusić


By Ci kochankowie zapragnęli wspólnych doznań
Zlał Los serca oba
By się zmysły nie rozprysły
w zwykłą mgłę zakochań
By ta gra nie była
jak miłosna choroba
Bez odważnych wyznań


By kochanie ciał i dusz było pełne wiary
Dał Los byśmy razem byli
By gloryji stan chwili
nie trwał, by był stały
By rozkoszy zapach
sprawił byśmy żyli
Kochankowie Ci bez miary