Zgłoś

Witaj Alicjo - jak zwykle u ciebie  czyli fajnie - lubię cię czytać -                        twoje wiersze są miłe ciepłe delikatne -                                                                                            Pzdr.serdecznie.

@TylkoJestemOna Michnikowski do zjedzenia :) @Leszczym Michał, dobrze, że dodajesz tekst.

@Leszczym Układy jako metafora życia, sztuki i AI. Lekko, rytmicznie, a jednak z ciepłym manifestem wspólnoty. Zobaczę jak wyjdzie z moim bębenkiem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - dziękuje za miły komentarz -                                                                          Pzdr.uśmiechem. Witaj - ucieszyłeś mnie - dzięki -                                                                   Pzdr.                                 @Adam Zębala - @Berenika97 - dzięki - 

Róża   Ach ta róża! ach ta róża! Co się w twoje okno wdziera, Na pokusy mnie wystawia, Sen i spokój mi odbiera...   Wciąż z zazdrością myślę o niej, Choć jej nie śmiem dotknąć ręką, Bo mnie gniewa, że bezkarnie Patrzy nocą w twe okienko.   Rad bym nieraz rzucić wzrokiem, Błądząc w wieczór po ogrodzie, Rad bym dojrzeć... ale zawsze Stoi róża na przeszkodzie!   Ona winna! ona winna! Że ciekawość moję draźni, Bo gdzie sięgać wzrok nie może - Sięga siła wyobraźni.   Odtwarzając piękność twoję, Coraz bardziej tracę głowę, Zamiast pączków - zawsze widzę Twe usteczka karminowe.   A gdy jeszcze wonne kwiaty Poosrebrza blask księżyca, Wtedy, wtedy w każdej róży Widzę tylko twoje lica.   A myśl coraz dalej biegnie - I wypełnia postać cudną, I odsłania wszystkie wdzięki... Bo fantazję wstrzymać trudno.       Widzę ciebie na wpół senną, Snem rozkoszy rozmarzoną, Widzę włosów splot jedwabny, Śnieżną falą drżące łono   I te usta, co miłośnie Wpółotwarte - chcą czarować; I rozważam: co za rozkosz Takie usta pocałować!   Krew się ogniem w żyłach pali, Chcę ten obraz pieścić wiecznie... Lecz przy róży - pod okienkiem Stać młodemu niebezpiecznie.   Gdybym tylko mógł być pewny, Że cię, piękna, nie oburzę, Byłbym, byłbym już od dawna Pod twym oknem zdeptał różę.   Przesłuchałam całego Asnyka, a jeden wiersz tutaj przeniosłam, dziękuję.  AI ma nienaganną dykcję no i idealnie trzyma tonację, Jedno i drugie w j, polskim i w muzyce - bardzo sobie cenię.