Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Podróż


Rekomendowane odpowiedzi

Nie znając celu podróży,
przeczuwając jedynie smak
ciemnego horyzontu
rozglądam się po gwiazdach
i szukam;

(Ciemnoszumne drzewa
ślą szepty z daleka
i powtarzają
że to wciąż nie tu.)

Przecinają mnie gwiazdy
z grubego płaszcza nieboskłonu,
a ja życzę sobie Życia
na wspak.

Zbieram wspomnienia w obłędzie,
walczę o własną pamięć.
Srebrna młodość traci wyraz,
zamyka powieki
z trzaskiem walizki.

Ale był Ktoś,
nie zapisał się w pamięci,
szepnął coś jedynie
o cudzie skrzydeł nagłych,
wyratowaniu z męki,
gdzieś zapadł się we mnie, i ---

Znów zaczynamy.

A to właśnie świadomość posiadanych skrzydeł
boli najbardziej.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kiedy skrzydła ciebie bolały? Gdybyś posiadł takowe to nie stanowiłyby one problemu więc jak pisałeś ten wiersz to musiało boleć, że nie masz skrzydeł i oddaliłbyś się od takiego pisania - proponuję popracować przy nim napewno coś ciekawego można z niego zrobić.
Nie mogę powiedzieć że wiersz podobał mi się w całości
ponieważ napisany tak chaotycznie że mógłbyś zrobić z niego dwa a nawet trzy wiersze
może wtedy dałoby się przeczytać i przebrnąć przez jego treść.

porównania oczu okien powiek i pojemników wiek ... już stosowane ale to nie znaczy że nie można ich nadal używać ale warto znaleźć własne porównania niespotykane skojarzenia...

Zachęcam do zabawy słowem i pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...