Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Słońce na ziemię żar swój leje,
fatamorganą asfalt drga.
Ognista kula promienieje,
gorączka nieba ciągle trwa.

A cóż za upał dziś na dworze,
już i oddychać nie ma czym.
Z dnia na dzień jest już coraz gorzej,
na Ziemi mej - Podlasiu tym.

Deszcz już nie padał dwa miesiące,
ptaki w swe dzioby łapią wiatr...
Kto może, chowa się przed słońcem.
- Kto te obłoki z nieba skradł ?

Zieleń zwiędnięta ledwo zipie,
lecz gdzie ma się przed słońcem skryć,
gdy te gorącym okiem łypie ?
I musi w jego skwarze tkwić.

Siadam gdzie cień, pochłaniam lody...
Czekam, niech wreszcie przyjdzie noc,
zamieni pot na rosy - wody,
wszystkiemu da wytchnienia moc.

***

Za oknem nowy dzień się budzi...
Słońce wychodzi znów na trakt...
Znowu wylewa żar na ludzi...
Na termometrze skali brak.

Z.K.

Opublikowano

Korekta jednej ze strof ( to przez ten upał... :)

"(...)
Zieleń zwiędnięta ledwo zipie,
lecz gdzie ma się przed słońcem skryć,
gdy te gorącym okiem łypie ?
I musi w jego skwarze tkwić.
(...)"

Opublikowano

No oczywiście, kolejny efekt dzisiejszego gorąca, rzeczywiście miało być "pochłaniam"... ale to żona przepisywała ;) Dziękuję za pozytywny komentarz.

Opublikowano

Szanowny Panie Autorze!

Przeczytałem byłem Pański wiersz mojej ciotce. Staruszka niedowidzi, ale organoleptycznie jeszcze żywa!
Zacna niewiasta wysłuchawszy tej poezyi rzekła statecznie:
- Pamiętaj młodzieńcze, że Pan Bóg jak chce kogoś pokarać, to zsyła na niego upał, albo odbiera rozum. Albo Sodoma i Gomora!
I uroniła niejedną łzę.

pzdr. b

Opublikowano

Rytmika, rytmika!
Małe zmiany:


"Słońce na ziemię żar swój leje,
fatamorganą asfalt drga.
Ognista kula promienieje,
gorączka nieba jeszcze trwa.
"A cóż za upał dziś na dworze,
już i oddychać nie ma czym.
Z dnia na dzień coraz gorzej, na Ziemi mej - Podlasiu tym."
"Siadam gdzie cień, pochłaniam lody...
Czekam, niech wreszcie przyjdzie noc,
zamieni pot na rosy - wody
i napoi jej czarnych owoców sok"
Rymy - czestochowskie. Choć czasami nie zwracają na siebie uwagi. Ale warto poszukać ciekawszych ;)

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

oglądałeś film "Cube"

pewnie tak
to wyobraź sobie że wszedłeś do pokoju
gdzie wszędzie na ścianach są

miotacze ognia ;)

pozdr.

Opublikowano

Dziękuję za komentarze!

Przepraszam ich autorów za spóźnione odpowiedzi i za to, że nie polemizuję na bieżąco. Z uwagi na wykonywaną przeze mnie pracę zawodową mam ograniczony czasowo dostęp do internetu. NO niestety! Jeśli zamieszczę kiedyś kolejny swój wiersz, to trzeba będzie się do tego przyzwyczaić. Przykro mi.

Odpowiedź dla Pana Romana Bezeta:

Mości-Jegomości!
Ma Pan te swoje uszczypliwości.
Pewnie gdyby nie ten upał,
Tak Pan na mnie by nie tupał.

I tak naprawdę:
Co Pan tu plecie,
Na łamach netu, drogi Bezecie!

Pana styl to taki gniot,
Ot-wyrazów pewien splot.
U mnie, chociaż jest ten rym,
Pan chce błyszczeć... Ale czym?

Mimo wszystko dziękuję bardzo za komentarz.
Potrzebne bowiem są one, bo podnoszą poprzeczkę, a mnie osobiście przyczyniają się, abym nie popadł w samouwielbienie.

Pozdrawiam Pana, a w szczególności Pańską Ciocię, która, jak widzę, jest nie tylko miłośniczką Pańskiej poezji, ale również jest dla Pana najważniejszym pierwszym jej opiniodawcą. Myślę też z zatroskaniem, żeby ani upał, ani Sodoma i Gomora, Pańskiej Cioci nie dopadły, czego Jej tu, z całego serca, życzę.

Odpowiedź dla Krzysztofa:

Jak to miło spotkać życzliwe osoby. Bardzo, bardzo serdecznie dziękuję! Nie jestem taki błyskotliwy w tym internecie, ale pocieszam się, że nauka nie idzie w las.

Serdecznie Pana pozdrawiam!

Odpowiedź dla SkAzAnEj zA dUmĘ:

Dziękuję bardzo za życzliwy komentarz i przesyłam serdeczności!

Odpowiedź dla Tali Macieja:

Dobrze, że Pan chociaż ten jeden wiersz rymowany wypocił, o takowym tytule i dobrze też, że Częstochowa jest również normalnym miastem, bo mógłbym powiedzieć, że obraża Pan uczucia religijne większości Polaków. Ale bardzo dziękuję za komentarz, coś z niego na pewno wezmę sobie do serca.

Pozdrawiam

Odpowiedź dla Piotra Sanockiego:

Dziękuję bardzo za rady, ale niestety się do nich całkowicie nie zastosuję. Taki po prostu jest mój styl. W końcu wszyscy zaczęliby pisać podobnie, ale chyba nie o to chodzi. Coś z tego wezmę sobie jednak pod uwagę.

Pozdrawiam ciepło :)

Odpowiedź dla Kamila Cecherza:

Oj tak, z pewnością trochę mi przygrzało, ale nie czuję się, jakbym błądził po labiryncie. :)

Pozdrawiam!

Opublikowano

Przyganiał raz gniotowi gniot
mówiąc: trafiłeś kulą w płot.
Ja jestem cacy, a ty be!
Dlaczego? No, bo ja tak chcę.

Tak bywa - szut naoborot.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Właśnie to chciałem przeczytać.

pzdr. b

PS. Ciocia przesyła Panu Autorowi kostyczny uśmiech wraz z pozdrowieniami od Marii Konopnickiej.
dyg

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Amber Nie aż tak 100 dolców i masz 3 miesiące mega podkładów. Przegadujesz wszystkie piosenki jeszcze raz i już zaczynasz być wręcz adeptem muzycznym :) A to i tak zupełnie nie koniec możliwości, tylko wersja dla ogółu, bo co tam się z AI dzieje naprawdę to aż lepiej nie wiedzieć :)
    • @Leszczym  No tak, płatne...:// to już może komplikować działalność.:)
    • @Amber To nie jest wcale tak dobrze :// AI coraz lepiej robi podkład muzyczny :)) Aż strach, a są jeszcze lepsze, płatne wersje :)
    • @Leszczym  Świetnie wybrzmiewa, a Koleżanka balansuje i równocześnie pokreśla powagę tematu. Całość super :))
    • Maszyna czasu   Pewien mężczyzna kiedyś się zastanawiał: „Dlaczego przeszłość jest niezmienna? Dlaczego rzeczy, które zrobiliśmy, słowa, które wypowiedzieliśmy, pozostają w przeszłości nietknięte niczym blizny po ranach, widocznie przypominające nam nasze czyny…”   I tak kontynuował: „Gdyby istniała Maszyna Czasu, pozwalająca w mgnieniu oka polecieć w przeszłość i zmienić wszystko na lepsze, nigdy niczego bym nie żałował. Jednak życie jest okrutne i bezlitosne, dając nam tylko jedną szansę przy każdym wyborze. Ten jeden wybór może być bolesny jak rana, która będzie goić się miesiącami, latami — kto wie?”   Mężczyzna podsumował swoje myśli: „Najwyraźniej życie wystawia nas na próby, dając nam egzaminy, a od nas zależy, jak szybko się nauczymy. Niektórzy nigdy się nie uczą, pogrążeni w nieustannych wyrzutach sumienia, marząc o wspaniałej Maszynie Czasu, która nigdy się nie wydarzy.”   Zapytał samego siebie: „A co ze mną? Mam już mnóstwo blizn, które na zawsze utkwiły w moim ciele i nie mogę tego zmienić. Jestem apatycznym, pełnym żalu człowiekiem, który mówił sobie, że nigdy nie będzie żałował, lecz los lubi się powtarzać, pstrykając nas w nos, jakby chciał powiedzieć, że jesteśmy tylko małymi istotami ludzkimi — słabymi i bezsilnymi. A jednak aż do końca mojego istnienia będę wierzył, bo życie, mimo swojej surowości, daje mi nadzieję, czekającą na mnie wraz z nowymi dylematami, jeszcze ukrytymi, lecz wkrótce…”   Tak więc mężczyzna żył swoim życiem, dokonując nowych wyborów i nowych decyzji, które prowadziły go do kolejnych żali, smutku i cierpienia. W ostatnich dniach był cały pokryty bliznami, jednak nigdy nie przestał wierzyć w Maszynę Czasu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...