Tempus

[Anna Maria K.]

szczylowaty kurdupel
z czarną przepaską na oczach
z podręcznym browningiem
w cherlawej dłoni

rzekami świata podąża
mijając okaleczone ogrody

bo czas płynie i zabija rany
tylko czemu ślepymi nabojami?

[zak stanisława]

cha, cha, bardzo dowcipnie! może nie taki miałaś zamiar, ale samo- szczylowaty kurdupel- już mnie rozbawiło,aczkolwiek jest nad czym się zastanawiać
pozdrawiam ES

[Bartosz Wojciechowski]

Znamy się z tym tekstem nie od dziś:) Ale sam już nie jestem pewien,
czy coś zmieniłaś, czy w końcu ani joty. Tak czy inaczej wywołuje w pierwszym
odruchu szeroki uśmiech, pozytywne emocje, a następnie cień refleksji przebiega
skroń, by w końcu błysk ironii zagościł na sekundę w oku:) Takie teksty
można tylko lubić. Pzdr!

("szczylowaty kurdupel" rulez;)

[Anna Maria K.]

Cieszę się, że szczylowaty kurdupel przypadl do gustu - to było moje pierwsze skojarzenie, kiedy szukałam peryfrazy dla Amora w typowej dla niego kreacji ;)
Chciało by się wierzyć, że Czas, kimkolwiek/ czymkolwiek jest powinien przypominać sędziwego mędrca, mentora, może takiego Boga/ Urizena z obrazu Blake'a - ale ja widze go inaczej, bo z tym płynięciem i zabijaniem ran jest tak przypadkowo jak z wypuszczanymi przez Amora strzałami.
pzdr :)

[M._Krzywak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A nie myslała pani o Czasie, jako kategorii najbardziej stałej ? Czyli - to nie czas płynie, a wszystko wokół niego. I wtedy personifikacja takowego nie istnieje - i to jest ciekawe. Bo w tym wypadku Czas stanowił by rdzeń wszystkiego i byłby wartościa stałą.
Ale to tak na marginesie, a wiersz jak najbardziej na tak.
Pozdrawiam.

[Anna Maria K.]

Izo, pierwsza strofa to jakby peryfraza czasu, więc jakoś te do-określenia maja swój cel, przymiotniki chyba są typowe dla opisu ;)
Co do ogrodów, to chcialam znaleźć powód, dla którego Czas miałby posiadać funkcję leczniczą.
Ale cieszę się, że mimo to "fajne maleństwo".
Michale: rozumiem Twój tok myślenia, ale to materiał na kolejne przemyślenia, tutaj skupiałam się nad moją "interpretacją" potocznego przysłowia, a właściwie główną inpiracją był Stachura ("przysięgam wam, że płynie czas i zabija rany, tylko dajcie mu czas...")
Kiedyś wpadł mi do głowy taki absurd - co to znaczy, że czas zabija rany? Strzela do nich z pistoletu, zażyna je toporkiem, bagnetem - czy co to właściwie ma znaczyć? ;) I tak to się zrodziło...
Dzięki za komentarze.
pzdr.

[Anna Maria K.]

Ależ ja rozumiem Izo, chciałam tylko się wytłumaczyć iście "pro domo sua".
Zapewne się nie mylisz, z resztą trudno o "mylne" odczucia, jeśli idzie o poezję, to
przecież kwestia subiektywna i w żaden sposób nie może to być zastąpione.
pzdr :)

[Mag Ost]

Anno M.K, pomysł super, w ogóle podoba mi się.

Pozdrawiam
Mag

Ja sobie jeszcze go poczytam i bedę smakować, bo teraz tak na szybko jestem.
Buziaczki

[Fagot]

Przewija się tu Stachura, a w tych okaleczonych ogrodach i Zagajewskiego widzę, choć wcale nie jest to zarzut wprost przeciwnie. Podoba mi się i tyle :-)
Pozdrawiam

[Anna Maria K.]

Stachura celowo, cieszę się, że zauważyłeś. Co do Zagajewskiego to świadomie się nie odwoływałam, ale fajnie, że masz takie skojarzenia ;)
Dzięki Fagocie i Mag!
pzdr.