Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

panie Krzywak,


pan, zdaje sie, zle mnie przetrawil. chodzilo mnie o to, ze spotkanie sie z odbiorca twarza w twarz jest czyms wiecej niz wyklikiwaniem tekstu w necie. pan mozesz klikac i klikac i nikt nigdy moze sie nie dowiedziec kim pan jestes. a to wlasnie, czyli przedstawienie sie, wymusza odpowiedzialnosc za wlasna tworczosc. a komputer nie wymusza niczego. chociazby pana przeczytal i sklal jakis tam znany poeta. zawsze moze mu pan napisac, zeby sobie poszedl do cholery. chociaz najlepiej niech idzie do, na przyklad, Kongo. i niech sie tam osiedli na stale. wiec, panie, uwazasz pan, taka jest roznica pomiedzi rzeczywistoscia netowa, a ta prawdziwa. natomiast :
I.z wydawaniem tomikow za wlasne, badz cudze, to nie ma znaczenia, pieniadze zgadzam sie strasznie.
II. kolejnosc jest taka : najpierw uznanie swiata realnego, a pozniej publikowanie w necie.
III. prasa w necie owszem, ale patrz punkt II
IV. technicznie mozna powiedziec, ze ja "wydaje" wiersze w necie. ale nietechnicznie, to juz nie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A to jest fakt - możliwe, że źle odebrałem intencje. Jednak mój pogląd akurat na tzw. poezje internetową jest taki, że mimo wszystko lepsze to zajęcie niż granie w gry, oglądanie telewizji itp. Nie pisze o różnych blogach, dziwnych stronkach, czy atrakcjach oferowanych przez net. A szcególnie w czasach, gdzie tak na dobra sprawę różnice sie zacierają. A co do tego uznania - zdarza się, ze przez internet własnie czasem wychodzi sie na świat realny - vide, o ile sie nie myle, Masłowska. Czyli różnica jest taka, że kiedyś poeci po prostu wkładali wiersze do koperty i wysyłali je do wydawnictw i czekali nieraz do, za pzreproszeniem, do "usranej śmierci". A tak wkleja wiersz od razy i ma od razu odpowiedź - i tutaj jest faktycznie nowośc, opinie to rzeczywiście wynalazek internetu, szczegolnie, gdy biora sie za nie ludzie, którzy o krytyce pojęcia nie mają. Zresztą to i tak jest temat rzeka, bo np. ja osobiście nie licze na żadne sukcesy, po prostu w przerwach włączam sobie stronke i czytam, a czasem udaje sie naprawde przeczytac dobry utwór. Można go wydrukowac, wreszcie, jak ktoś ma chęci - nawet wydac oficjalnie, co sie tutaj zdarza. Zatem faktycznie, takie opinie, że "ten utwór to gówno", jak tutaj padło, to bolesne zarówno dla autora, jak i dla użytkowników - ale czasem nerwy ponoszą. Jak słuchaczy futurystów nad Morskim Okiem, którzy pogonili artystów, jak to, że Prusa pobili ciężko studenci, jak Nowaczyńskiemu (?) wibito oko itd.
Zatem reasumując - punk II jest na pewno do pzredyskutowania.
Pozdrawiam.
Opublikowano

panie/pani i_e

zamiast produkowac wybrakowane komentarze trzecioklasisty, ktory siedzi w tej klasie juz 12 lat, ma zone i dzieci, niech(poniewaz ja nie mam pojecia o plci, bede sie do i_e zwracal per "ono") ono napisze jakis paszkwil satyryczny pod moim adresem. a czytelnikom zostawimy do oceny kto tez ma barwniejsza wyobraznie. co ono na to? czy tez moze znowu doczekam sie komentarza typu "ten pomysl to GOWNO, ty jestes GOWNO i Gowno jast GOWNO".

Opublikowano

drogie ono "i_e"

przeczytalem wiersz ono o filizance. przeczytalem rowniez chlodno-logficzne rozpracowanie przez autora w odpowiedzi jakiejs czytelniczce.
ono napisalo tak :

co z tego że nuklearne kratery oszpeciły nam panoramę
co z tego że nie ma lasów
kiedy jesteś ty i jestem ja

chodź i otul mnie bursztynowymi włosami
chodź i uprawiajmy dziki seks
jak dziki był ten świat

przyjdź będziemy trwać w katatonii
zobaczysz dzień bez słońca i jabłoń bez jabłek
i sad bez jabłoni

teraz chowasz się w liniach papilarnych
potem zaś usypiasz wśród nagich kamieni
wciąż się martwisz

nie martw się o przyszłość - nie ma przysz

to skoro napisalo, to ja zgodnie z moca nadana mi przez Regulamin, skomentuje w podobnie logicznej manierze, otoz : jak mozna zobaczyc cokolwiek, za dnia bez zlonca. no chyba, uzywajac logiki ono, ze po kataklizmie nuklearnym ludzie w wyniku mutacji nabyli mozliwosc widzenia w nocy. dalej, jablka rosna albo w ogrodach, albo w sadach, wiec albo jablon bez jablek, albo sad bez jabloni.

Opublikowano

Przemku (jeżeli tak mogę się do Ciebie zwracać), proszę bez pani, po prostu Beenie M (rodzaj żeński).
Rozumiem Twoje zdenerwowanie, ale odpowiedź na mój komentarz nijak ma się do moich dobrych chęci. Chciałam tylko pomóc i wstawiłam polskie znaki. Zamiast podziękowania, zobaczyłam w odpowiedzi Twój atak. Sprawdź dobrze na co odpisujesz.
Jedna moja rada, nie warto wchodzić w bezsensowne dyskusje i obrażać się wzajemnie. Ty po prostu pisz i czytaj komentarze, które często pomagają unikać błędów. Emocje zostaw na boku.
pozdrawiam bardzo serdecznie

ps.
Uwierz, że naprawdę źle się czyta bez polskich znaków. W paru miejscach można odczytać wyraz inaczej i trzeba domyślać się z kontekstu, a to zniechęca czytających.

Opublikowano

Przemku,ja dzis mam kiepski dzień, a teraz to już chyba wieczór, weszłam sobie na forum i pomrukuję - hi hi ( podśmiewam się z siebie na ukos). Sorry, że ja tak nie na temat, ale tak jakos. Dzis krażę wokół siebie.. Ty tu nowy jesteś, chcesz batonika? Bo mnie dzis słodko, o kurde, co ja wypisuję...nie zwracaj uwagi na słowa z mojego komentarza, to mi sie ostatnio często zdarza...
Pozdrawiam Mag

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No właśnie, powiedz Przemek, co to są rymy częstochowskie i wszystko będzie jasne...
A polskie literki być muszą, bo bez nich jest do bani - nieczytelnie...
Pozdro Piast
Opublikowano

drogie ono "i_e"


nie da sie metafora usprawiedliwic tej nielogicznosci, wobec faktu tak skalkulowanego tlumaczenia przez ono swojego wiersza. poza tym, ani na jote nie da sie w wierszu odczuc owego stanu delirium poprzez ktory dopuszczalny staje sie ow ogrod... i tak dalej.
po kolejne, wiersz musi posiadac spojnosc wewnetrzna, fabule, klimat. po dalsze, smiem twierdzic, ze "linie papilarne" zostaly wtracone na sile, dla efektu. a dalej smiem tweirdzic, ze to ono jest sfrustrowane. ja potraktowalem komentarz ono przymrozeniem oka dajac temu wyraz w mojej rymowanej odpowiedzi. i teraz, dlaczego ja mam wrazenie, ze ono mozna porownac do szalikowca, ktory "postanowil" zostac poeta? i jak kazdy niedoszly artysta, uwaza swoja pisanine za dziela. ( ono oczywiscie uwaza tak prywatnie i urasta we wlasnych oczach do rangi nadTuwima jezeli powiedziec cos przychylnego o jego wierszach.) tak sie sklada, ze oprocz napuszonego jezyka, zeby byc poeta, trzeba do tego miec jeszcze osobowosc. to by dopiero byla kalabania, gdyby odbytowi zachcialo sie pelnic role pluca.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...