Bardzo wielka wina

[Natalia Jack]

złożył mnie
z fragmentów różnych lat
wczesnym rankiem podpisywał zdjęcia
miesiącem i wspomnieniem
klapsydra toczyła piach
z miejsca gdzie
po raz ostatni był szczęśliwy

to moja wina
wina
bardzo wielka wina

stworzył z części kobietę
tą, która trzysta dni nie spała
zasypana myślami
ulepił ją począwszy od oczu
zapamiętał je najlepiej

potem napisał do niej
pochyłym pismem na białej kartce
śnieg ją zasypał
listonosz zmarł

nie jego wina
wina
bardzo wielka nie-wina
światem rządzi
zdrewniałe przeznaczenie

[Anna_Tusk-Bieńkowska]

podoba mi się...ciekawie

tylko mała pomyłka w słowie klapsydra..(klepsydra chyba)

[Mirosław_Serocki]

W wierszu chodzi też o to, żeby pisać w miarę precyzyjnie i unikać niektórych dziwnych skojarzeń i dwuznaczności. Może się czepian, ale:

"...potem napisał do niej
pochyłym pismem na białej kartce
śnieg ją zasypał
listonosz zmarł..."

Proszę o przeczytanie tego fragmentu dokładnie i zadanie sobie pytania: kogo lub co zasypał śnieg? Kartkę czy osobę, do której kartka była adresowana?
Po co jeszcze listonosz umiera, gdy kartka lub adresatka dawno śniegiem zasypane?
Pozdr.

[natalia]

śliczny wiersz, bardzo miło się czyta (choć troszkę faktycznie tej winy, nie-winy sporo) i zgadzam się z oyeyem, pierwsza zwrotka najlepsza :)

Serdecznie pozdrawiam
Natalia