Gucio Malutki - dramat w IV aktach
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Krel 3
To przychodzi do mnie, kiedy zamykam oczy w nocy,
przedzieram się przez labirynty wspomnień obcych
Biegnę szukając wyjścia z tego padołu grozy
A gdy się budzę dochodzi do mnie, że ciągle siedzę w bagnie
Czy to wszystko się dzieje naprawdę?
Przychodzą do mnie różne potwory, zmory
Czy to demony mojej osobowości,
która w cieniu błądzi ?
Na piedestał wyniosłem wartości, za które mi tak bardzo wstyd
Może dlatego zamiast szczerze rozmawiać wolę zamknąć kolejne drzwi
Chciałem żeby wyszło dobrze a dziś znowu idę pić
Nie znoszę siebie bez tego, prawie tak bardzo, jak nie znosisz mnie Ty
I muszę z tym żyć, a nie umiem z tym żyć
Zrobiłem to raz, mogę powtórzyć to dziś
To wszystko jest nic nie warte,
a trwam w tym ciągle,
w nocy nie mogę zasnąć,
rano nie mogę podnieść powiek
Nadchodzi koniec
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 20 odpowiedzi
- 1 037 wyświetleń
-
- 16 odpowiedzi
- 306 wyświetleń
-
- 15 odpowiedzi
- 352 wyświetleń
-
- 13 odpowiedzi
- 193 wyświetleń
-
- 12 odpowiedzi
- 278 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Somalija · Opublikowano
@Wędrowiec.1984 Nie ukrywaj się, za tym słówkiem, to marna sztuczkaZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
-
Przez Falkone · Opublikowano
Była bajka, teraz proza, Dobry był ten „nasz” gospodarz, Dbał o szczęście swoich krów, Takich chyba nie ma już. Wypędzał na łąkę śliczną, Dbał o ich „formę psychiczną”. Nawet kupił dla nich byka, Po to tylko, by je… kochał. I pozwalał małym szkrabom Przebywać ze swoją mamą. Więc biegały tam na łące, Gdzie motylki i gdzie słońce, Mogły mleko ssać swej matki, Psocić, skakać i jeść kwiatki. Inne dzisiaj są warunki, Inne rządzą dziś rachunki. Najważniejszy zaś warunek, Najważniejszy zaś rachunek, Fakt to smutny, nie komiczny, Rachunek ekonomiczny. Dzieci matek swych nie znają, Bo je zaraz „odsadzają”. Już nie skaczą, nie brykają, W klatkach, same, zamykają. Mlekiem sztucznym, z wiader poją, Odchowują... potem doją. Dzisiaj przychód ma znaczenie, Szczęście krów, dziś nie jest w cenie. Stąd wydajność, więc laktacja, Stąd też ta inseminacja. Geny muszą być najlepsze, By podołać tej poprzeczce. Wszystko działa, jak w fabryczce, Nie ma miejsca...na krów szczęście. Nowoczesne dziś obory, I wygody i sensory, same krowy decydują, Kiedy jedzą, kiedy żują, Same też, gdy chcą się poją, Nawet same dziś... się doją! Wszystko ładnie funkcjonuje, Ale czegoś tu brakuje. Gdzie podziała się ta łąka? Ta, gdzie słychać śpiew skowronka, Ta, gdzie cielęta hasały, I motylki tam fruwały. Ta, gdzie byczek był rasowy, Co tak kochał wszystkie krowy. Takiej łąki dzisiaj nie ma, Powie ktoś, ”to jakaś ściema”, Fakty wierzcie mi, nie kłamią, Krowy tego dziś nie znają. Nawet słońca dziś nie widzą, Chyba, że gdzieś tam, za szybą. Jakie smutne to… o Boże! Całe życie być w oborze. A gdy w krowie coś szwankuje? Nikt się tym dziś nie przejmuje. Więc przychodzi życia finał… W cenie dziś jest... wołowina. Nim zamówisz więc stek krwisty, Niech popłyną ci te myśli, Niech pomyśli twoja głowa, Jakie życie miała krowa, Nim trafiła na twój talerz, Byś się mógł do syta najeść. Ile bólu, ile męki, Ją spotkało „nie z twej ręki”. Nim wypijesz szklankę mleka, Nim zjesz jogurt, trochę serka, Nim chleb masłem posmarujesz, Pomyśl, myśleć chyba umiesz? Gdzie są te małe cielęta? Takie słodkie ich oczęta, Czy wesołe są, czy smutne? Czeka je… życie okrutne! Nie ma miejsca tam na szczęście, Nie ma na „ludzkie” podejście. Dziś wydajność i laktacja, Taka... z człowiekiem relacja. Trybem być w „ludzkiej” fabryce, Nawet nie masz prawa krzyczeć. Tak wygląda dzisiaj „bajka”, Taka dzisiaj to „SIELANKA”. -
Przez Bożena De-Tre · Opublikowano
@beta_b Jak każdy człowiek cię potrzebuję ale dojrzałam, innaczej czuję.Czy to jest hańbą o Wielki Boże?Mam wciąż szacunek i o to proszę.Ps …czyli więcej sporów się zapowiada-:)Fajny wiersz! Brawo! -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
Witaj - Ale i Ciebie się bać przestałam. - ja też Boga się nie boje - - ciekawie dziś piszesz - Pzdr.zadowoleniem. -
Przez Olgierd Jaksztas · Opublikowano
@MIROSŁAW C. Strasznie fajne, potem powrócę, ßczególnie do tego "roz-począł się". Pozdrawiam :)
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się