Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W moim raju nie ma czkawki
po zjedzonym życiu
ani sraczki po ołowianej sałacie
W moim raju Chrystus przechadza się boso
i mówi do mnie
hej przyjacielu chodźmy poszukać kobiety
mój raj jest miejscem dla odrzuconych kamieni
nie nadających się do budowy murów
chodzę tutaj zawsze nocą
i wcale nie lubię mówić dzień dobry
gdy trzeba stąd wyjść

szczyrk 25.10.2005

Opublikowano

Hmmm... wiersz interesujący. Opisujesz swój raj i bardzo dobrze, że zaznaczyłeś w wierszu, iż jest to Twój raj, bo każdy człowiek ma swoje własne wyobrażenie raju. Nie podoba mi się tylko "sraczka". Jakoś nie pasuje do słownictwa całego utworu, ale poezja to dowolność. Oceniam wiersz jako dobry i serdecznie Cię pozdrawiam.

Opublikowano

heh ! ;-) sraczka to sraczka jest i tyle . oczywiście subtelniej byłoby pewnie defekacja , ale .... no sami powiedzcie ? jakby to brzmiało ? dziękuję za zainteresowanie i ... pozdrawiam serdecznie .
Marek

Opublikowano

a mi średnio- dwa pierwsze wersy ok, a potem jakos nijako- moze trcohe buntu itp ale jakoś nic co bym zapamietałą na dłużej. Chyba fajnie wygladałby podział na storfy- wzmocniłby poszczególne "etapy" utworu tym samym podkreslajac jego wyraz

Pozdrawiam
Agata

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Adler …ale trochę optymizmu się w nim tli.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Alicja_Wysocka Dziękuję za odwiedziny.
    • @aniat.   Smutny ten Twój wiersz, wyłączyć czas i wsiąść w pociąg bez bagażu  w drogę do odzyskania siebie. Fajnie, że widzisz drogę którą daje nadzieję, na nowe.        
    • @huzarc Dziękuję za tak wnikliwą lekturę. Zależało mi na dotknięciu trudnych doświadczeń bez sentymentalizmu. Twoje słowa o "minimalizmie z psychologią" trafiają w sedno. Dziękuję. @Migrena Dziękuję za tak szczere wzruszenie i za to, że wyłowiłeś te konkretne obrazy – "sny wędrowały boso" rzeczywiście pisały się same, jakby musiały zaistnieć właśnie w takiej formie. To niesamowite, że puenta o uczeniu się "od końca" tak do Ciebie trafiła – chciałam, żeby zamknęła wiersz i jednocześnie otworzyła przestrzeń do refleksji. Twój komentarz bardzo mnie ucieszył. Dziękuję z całego serca. @Marek.zak1 Dziękuję że dostrzegłeś nie tylko sam ból deficytu emocjonalnego, ale także jego konsekwencje w dorosłym życiu – tę podatność na manipulację. Rzeczywiście, te doświadczenia z dzieciństwa rzutują na całe życie. Dziękuję za te refleksje i za ciepłe pozdrowienia. Serdecznie odwzajemniam. @lena2_ Dziękuję Ci serdecznie! Masz rację – ta myśl jest bolesna, ale ważna. Pisząc ten wiersz, myślałam o realnej osobie. Przesyłam ciepłe pozdrowienia :) @KOBIETA Dziękuję Ci z całego serca! "Dom bez snów" – tak, to właśnie chciałam uchwycić. Twoje słowa bardzo mnie wzruszyły. Dziękuję za tak ciepły odbiór. @Waldemar_Talar_TalarBardzo dziękuję! Czasami możemy okazać wsparcie słowem, gestem, dobrą radą. Pozdrawiam.:) @Nata_KrukBardzo dziękuję! Dzieci wiele, ale też dorosłych, którzy powielają ten model wychowawczy, który był ich udziałam. Pozdrawiam.  @Whisper of loves rainBardzo dziękuję!  Dziękuję za te refleksje.  To właśnie chciałam dotknąć – jak deficyt bliskości wpływa na całe nasze życie, nawet na zdolność do marzeń. Pozdrawiam serdecznie. @iwonaromaBardzo dziękuję! To dla mnie najważniejsze – gdy wiersz dotrze prosto do serca. Pozdrawiam. 
    • @bazyl_prost przeżyłam coś podobnego... Tylko bez zielonego awokado. Mimo tego było miło, głowa pełna zielonego z pestka.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...