Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Prośba


Rekomendowane odpowiedzi

Więc podnieś mnie wtedy,
gdy już nie widzę przyszłości
i chwyć to serce,
które ci w darze daję
i weź je do siebie.

Więc przytul ten świat,
co tkwi we mnie,
otrzyj tę sól z mych policzków
i pomóż mi zrozumieć
ten widok, co na ekranie
codziennie ukazują.

Więc przyjmij mnie do siebie,
gdy czerń będę mieć przed sobą.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Mam małą uwagę do swoich poprzedników: zwróćcie uwagę na to, że to debiut! Autor zamieszcza tu swój wiersz po to, by pomóc mu w pisaniu coraz lepszych, a nie od razu oczerniać i oceniać, jak jakiegoś banalnego profesjonalistę. Weźcie sobie to do serca.
Co do wiersza, to rzeczywiście błędów pod względem technicznym jest dosyć sporo. Postaram się wytłumaczyć Ci je wszystkie:

"Więc przytul ten świat,
co tkwi we mnie,
otrzyj tę sól z mych policzków
i pomóż mi zrozumieć
ten widok, co na ekranie
codziennie ukazują." - tutaj jest nieco za dużo tego :"ten", "tę", "ten"... Rozumiesz, o co mi chodzi? Musisz nauczyć się zastępować takie powtórzenia jakimiś innymi, ale o podobnym znaczeniu. Możesz równiez posłużyć się metaforą - będzie ciekawiej.

"Więc przyjmij mnie do siebie,
gdzy czerń będe mieć przed sobą." - powinno być "będę", ale to akurat ten rodzaj błędów, który każdy z nas może popełnić :-). Następnym razem jednak sprawdzaj wszystko dokładnie przy przepisywaniu.

Moje wrażenia? Druga wzrotka bardzo mi się spodobała, rprzeczytałam ją aż dwa razy. Widać zalążek talentu i życzę Ci, Marlena C., byś go wypielęgnowała.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • na zielone  mówią niebieskie  a nawet czerwone    nic dziwnego  ich wielbiciele to daltoniści    rozum wyjałowiny  z własnego myślenia    nie patrzą na życie  przez dom bliskich  które przeczą sloganowym obrazkom krzyczą że jest inaczej    to nie ślepota to zaciemnienie  tak się buduje silną Polskę  warto... popukać się w głowę    1.2025 andrew
    • @violetta Ja również. Położyłem się w cieniu swoich wierszy lecz nie usnąłem, bowiem posucha przechodniów nie dała mi zasnąć, zmuszając mnie abym ukierunkował swoje chęci ku wierzbie; by spenetrować, nie jak to wiersz opisuje: głębie kobiecej duszy, jej przeszłość, łzy i blizny, wśród jeszcze krwawiących ran, lecz cóż... powiem wprost, i może wstydzić się powinienem - ciało :)   wczesna pora, ona śpi, a ja już pracuję   a na 9:30 jestem umówiony u optometrysty w celu pomiaru parametrów oczu i doboru soczewek kontaktowych mam nadzieję, że zobaczę na tym świecie jeszcze coś nowego, nie za przeklętym kloszem monitorów i ekranów, okien i butelek po wódce, na które patrzymy jedynie z zewnątrz ale.. żywym okiem z malutką protezą tego, co zaniedbał mój leniwy stary, gdy byłem jeszcze małym dzieckiem, odmawiając mi w sercu operacji zeza i korekcji wzroku żeby naćpać się kolejną paczką malborasków, chociaż wtedy to chyba były "popularne", czy ki ch*j   a mówiąc o rzeczach popularnych.. właśnie dziś będę musiał odwiedzić jego matkę, która resztkami godności uratowała moją matkę przed palnięciem sobie w łeb.   Bądź co bądź, mam nadzieje, że go tam nie spotkam, bo chyba przypierdolę w marynarce za te 540 (o której jakiś czas temu pisałem, pamiętasz? :) tak, że guziki będzie mi musiał ponownie przyszyć wyciągając je spomiędzy swoich zębów
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @viola arvensisKolejny świetny wiersz w Twoim wykonaniu. Tak ten świat byłby całkiem inny, bez ludzi...może trochę pesymistycznie to zabrzmi, lecz cała negatywna energia lęgnie się w ludzkim umyśle i sercu. Pozdrawiam serdecznie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • 3ż nie wrócić chcesz Maleńka pozamiatać reszki z przedtem 3ż zostawić umiesz wewnątrz spakowane w sercach chełmy   3 nie marzysz widząc otchłań dla początków przypomnienia łat skrojonych wspólnie obraz na śniadaniu k'Romek zerwań chciałbym trzymać Cię za ręce którym wałek w dłoń rozdałem jeśli czekasz powiedz przecież wtedy wrócę wbrew pozorom; chciałbym słyszeć gdy po cichu nie zamykasz, wgłąb słuchawek ócz wilgotnych poprzez chichot z planów nabyć w'ciąż zabawek      
    • dajmy sobie  jeszcze chwilę    napiszę go    kiedy czas  dotknie zalotne skrzydło   i odwoła  co sercu miłe                    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...