Spacer na chorobowym

[Peter jimski]

Książki nigdy nie hałasują
Okładki ich nie niszczą dłoni
Słów nie trzeba palić, spawać
W pubie nigdy deszcz nie pada

Po antykwariatach nie śmigają dźwigi
Nad Motławą słońce zawsze jest przede mną
Przy skrzeczeniu mew nie muszę kulić uszu
W pubie nigdy deszcz nie pada

I tu przy cumach statki nawet spokojniejsze
Czyste powietrze uwodzi me płuca
Baszta dumna na rogu rybackich nabrzeży
Nie sypie iskier po oczach, nie naświetla powiek

Może gdzieś dalej złośliwy
Duch robotniczy z chodnika
Łopocze młotem, katując
Krwawiące asfaltem ulice

Lecz ten wesoły pijaczek
Gabloty bursztynu, turkusy
Dzwon szumiący z katedry
Zapach ryb z Lawendowej

Kawiarenki czy herbaciarnie
Kuszące uśmiechem kelnerek
Zamilkły wiatr na markizach
Poszarpane mury

Postrzępiony gołąb chleb z bruku wyjada
Serdecznie nas witając, rolety pną się w górę,
W pubie przecież nigdy,
Nigdy deszcz nie pada…

12.04.06

postarajcie się coś rzec na temat tego miłego utworu, który skrobnąłem podczas spaceru po Gdańsku na zwolnieniu chorobowym...:) pozdrawiam