Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Rozlewiska nocnych świateł
obmywają brzegi ulic

Zbyt wartki, zbyt głośny
rozmazany pędem świat

Wtem, przebija się dziecięca część:
„Patrz! Tam po drugiej stronie –
-Ja..”




Rozlewiska nocnych świateł
obmywają brzegi ulic

Zbyt wartki, zbyt głośny
rozmazany pędem świat

Przelało się, znikła połać łez.
Przyzwalam na zakucie w truizm.

Opublikowano

Oryginalny pomysł, owszem. Dobry wiersz, jednak końcówka mi się nie podoba. Jakiś taki prawniczy, oficjalny zwrot. Jedynie tytuł nieco uzasadnia ten wtręt o truizmie. Ale właściwie kto komu przyzwala? Autorka czytelnikowi? Peel Stwórcy, czy może odwrotnie?

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przyzwalam Ja ( autorka). Przyzwalam sobie.
" zwrot oficjalny, prawniczy" --> nieartystyczny,nienaturalny, sztuczny.
Wiersz jest wyznaniem...moim ..choć może dotyczyć większej grupy.
Cykllicznie --> świat jest wciąz taki sam, to mój stosunek do niego ulega zmianie.
Krytykuję często monotonność życia, brak perspektyw czy fakt, że nie mogę zrealizować planów. Takie pretensje ( jak często głoszone przez ludzi) są nieuzasadnione. Przecież pomijając fakt oczywisty, że jestem "trzciną myślącą", krychym istnieniem to jednak posiadam władzę nad własnym życiem. Jestem pesymistką, dlatego niekoniecznie mój wiersz wynika z epikureizmu.
Opublikowano

Wszystko rozbija sie o obraz i formę. Obraz jest nie przemyślany:
1. czy w nocy jest gwarno i wartko? - jeśli tak (np. ulice wielkich miast) to trzeba było coś napomknąć o tym więcej
2. no i nagle "dziecięca część" - to zupełnie nie koresponduje z początkiem i nijak sie ma.
3. a na końcu "łzy" - nie wiadomo dlaczego
Forma jest bez sensu, bo nie widać potrzeby jej zastosowania. Dwa światy? Dwie różne osoby? Zupełnie słaby wiersz.


Adam

Opublikowano

Czy wiersz jest zupełnie słaby? Moge szczerze powiedziec ze forma jak i tresc były przemyslane. Zalezy od odbiorcy. Jak widac niektórym sie podoba lub też uznali go za wzglednie ciekawy.
Panie Adamie mi sie zupełnie nie podoba hasło : " wierszy zupełnie słaby". Co to wnosi? Dla mnie nic. Może ktoś cicho przytaknie, mi nie pozostaje nic innego jak zaczać obronę.
1 - istnieją "nocne światła". Nie jest to nielogiczne. A nawet jesli by było to istnieje jeszcze taki termin jak licencia poetica.
2 - brak formy? przeciez ten wiersz jest zdominowany przez forme. Juz na pierwszy rzut oka widac schemat. Nie, nie to nie są dwa światy to jest całość --> logiczna i spójna.
Może nie rozumie Pan przesłania?
To ze wiersz nie jest piękny, bo zaprzecza zasadom parnasizmu, nie oznacza ze jest kiepski. Brak rymów? Brak czego? Prosze nie krytkować treści, bo to jest zarzut bardzo obrażliwy.
Dla mnie ten wiersz wiele znaczy, jest szczery i bynajmniej nie uzjnaję go za płytki. Mogę napisac co, gdzie i dlaczego, ale sądziłam ze odbierca lubi w umyśle kreować tz "wlasną wersję"
Nie rozumiem Pana postawy ...szczegołnie, że pisze w kategori początkujący.

Nie rozumiem...

Opublikowano

Wybaczcie ale czasem nie moge przejsc obojetnie wobec takich komentarzy... Panie Adamie

1. rzecza oczywista i wynikajaca z wiersza jest fakt ze mowa o duzym miescie w nocy. Chyba ze potrzebuje Pan jeszcze dwoch wersow na opis ulic duzego mista (byc moze z nazwami takimi jak Marszalkowska itp), ktory pomoglby w zidentyfikowaniu tego, co proste i wynika z tresci.

2.dzieciecy krzyk stanowi tu wyraznie pewien kontrast, ktory ma za zadanie przerwac atmosfere wiersza z poprzednich zwrotek.

3. lzy to rozpacz i smutek... powinno to byc oczywiste...zapewne z powodu niesprawiedliwosci swiata i regol w nim panujacych

Wiersz moim zdaniem byl prosty w interpretacji i nie zauwazam tu zbednie badz zle uzytych srodkow artystycznych. Mnie osobiscie bardzo przypadl do gustu.

Podsumowujac: nalezy zrozumiec wiersz zanim cokolwiek sie powie na jego temat, tym bardziej ze innym czytelnikom przypadl do gustu.



Opublikowano

Chcę Pania zapewnić, że juz więcej nie będę Pani niepokoił komentarzami. Chciałem dobrze. Przepraszam, że Panią uraziłem, proszę mi wierzyć, że kierowałem się tylko dobrymi chęciami. Musiałem "dobrać" się do treści, bo przecież to jest najważniejsze i po to, wydaje mi się, użytkownicy dodają teksty. Nie napisałem, że wiersz jest płytki i nie napisałem jeszcze kilku rzeczy, które mi Pani zarzuciła w ripoście...

Pozostaję z szacunkiem

Adam

Opublikowano

A czy napisałam, że Pan mnie niepokoi komentarzami? Z mojej strony takie słowa nie padły i nie padną. Cenię Panskie zdanie, ale zamist słów wyrażających formę przeprosin? wolałabym zaczac polemikę. Czyli geneza powstania pierwszego komentarza Adama Szadkowskiej do wiersza Julii Tomaszewskiej "Cykllicznie".

Opublikowano

hmh chyba chodzi o niesprawiedliwosc swiata... ja obraz widze tak... ktos jedzie badz porusza sie po ulicy nocnego miasta, posrod tlumu ludzi i samochodow. Nagle odzywa sie w nim pewien pierwiastek dzieciecy, ktory pozwala dostrzec piekno swiata dookola. Sytuacja sie powtarza i po chwili podmiot znow akceptuje smutny porzadek egzystencji.

Opublikowano

Cieszę się, że stara się Pan mnie zrozumieć. Mobilność jako poruszanie się samochodem? Może być to również bieg, ucieczka, spacer.

Nie koniecznie chodzi tutaj o noc w sensie dosłownym. To symbol. Skreslam powiązania z Gałczyńskim. Moja Noc jest zmechanizowana, nienaturalna---> ekspresjonizm

Wszystko jest niedosłowne, zakreślone konturami w które każdy wlewa inną treść. Był to zabieg zamierzony ( dlatego wciąz nie zgadzam się z komenatrzem pana Adama).

Nie noc jest wartka i głośna --> to jest moja refleksja na temat otaczjącego mnie świata. Wartki - płynny, podkreślam rozmazywanie się niestałość ( niemozność uchwycenia chwili, ciągłe dązenie do czegos nie znając celu swojego postępowania)

Dwie piersze strofy są takie same jak czwarta i piąta. To logiczne i podkreślające pewien absurd życia. spełnienie- rozgoryczenie. zapomnienie- uświadomienie pogodzenie sie z losem- bunt

Pozdrawiam Wszystkich serdecznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin jesteś tu świeżakiem a już w piórka obrastasz ? Nie wiesz, że inwersja jest środkiem stylistycznym a skoro jest to można ją stosować w wierszach ?A rytm? Pisać wiersze jest sztuką ale umiejętnośc ich czytania chyba jeszcze większą.Napisz swój sonet.Poczytamy i ocenimy domorosły krytyku.
    • @Sylwester_Lasota A ja od zawsze wolałam pisać, Szukałam eleganckich papeterii, znajomi przywozili mi z zagranicy, przecież nie mogłam pisać na jakiejś kartce, wyrwanej z zeszytu, może jeszcze postrzępionej. Któregoś roku, będąc w Zakopanem, poznałam chłopaka, wymieniliśmy się adresami i on zaczął do mnie pisać. Może w tych listach nie było nic ważnego, ale w każdym, na końcu przysyłał wiersz. Nie swój, ale zawsze podpisany przez autora. Po czasie, już zaczynałam czytanie od ostatniej strony, wszystko inne nie było tak ważne, jak wiersz. A wiersz, zawsze dotyczył relacji damsko - męskich, był tęskny, ciepły i jakby do mnie czy dla mnie, no i od niego. Też chciałam dołączyć przy odpisywaniu jakiś wiersz, ale nie miałam żadnej poezji, za wyjątkiem  - Wybór pism Mickiewicza, choć książek w domowej bibliotece sporo - ale nie było poezji. Od tamtej pory zaczęłam szukać i kupować tomiki wierszy. Wszystkie czytałam po kolei, a na ostatniej stronie tomiku, zapisywałam na której stronie znalazłam to, co by się nadało.  I już nie było mi smutno, że nie mam nic dla niego. Po pewnym czasie, zaczęłam się zastanawiać czy nie dałabym rady sama napisać, czegoś od siebie.  I tak się zaczęła moja przygoda z pisaniem.   Dzięki Sylwestrze, pozdrawiam serdecznie :)
    • Wyszli chłopi zboże kosić, przechodząc obok krzyża  modlitwę w ofierze złożyli.   Człowiek kijem chmury  przesuwa, niech świeci słońce i w pracy im towarzyszy.   Wielki ptak powoli opada jego ogromne szpony wbiły się głęboko w ziemię.    Tutaj zostanie i wychowa  pisklęta, kiedy dorosną  razem daleko odlecą.    Na skrzyżowaniu stary krzyż stoi, któremu złamało się jego wiekowe ramię.    Pójdą chłopi jak co dzień, rankiem ze śpiewem ptaków i modlitwę w ofierze złożą.   Ktoś ręce podniósł do góry, nad łanem zboża wypowiedział doniosłe słowa.   Za starym krzyżem zboże stoi pod złamanym ramieniem  wieniec z kłosów żyta złożyli. 
    • Świetny tekst Alu.   Pozdrawiam.
    • Przyznam szczerze, zawsze miałem z tym problem. To znaczy z pisaniem listów... Był taki czas, że było bardzo miło dostać list. Niestety przeważnie na list wypadało odpowiedzieć i tu, chociaż może trudno w to uwierzyć, często pojawiał się u mnie problem z kreatywnością. Dzisiaj, jak czytam niektóre własne listy, to nie wiem czy śmiać się, czy płakać. A wiersz fajny.   Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...