sentymentów nie trzeba się bać... / tytuł roboczy

[Julia Zakochana]

w burej szafie czają się żółte ślepia. skrzypiące
drzwi wpuszczają kolory. fatałaszki łykają światło.

to tylko słoneczniki. dawno temu dłoń wygładzała
szew tej sukienki. a jednak. zwiewny skrawek materiału
nie każe pamiętać kroić cebuli na wymówkę.

strach ma wielkie oczy

[Ewa_Kos]

Sentymenty są miłe w dotyku - brzmi jak tytuł; Podoba się i ma to ''coś'' :)
Pozdrawiam serdecznie:))) EK

[Jego Alter Ego]

dla mnie bez ostatniego wersu,cebula na wymówkę baaardzo:) buziak/martyna

[Olesia Apropos]

"to tylko słoneczniki. dawno temu dłoń wygładzała
szew tej sukienki. a jednak. zwiewny skrawek materiału
nie każe pamiętać kroić cebuli na wymówkę."

to jest prześliczne!!
:)

i faktycznie bez tego ostatniego, bo to takie już oklepane
;)

buzi buzi:*

[Julia Zakochana]

hmm... a wiecie, że od tego ostatniego wersu się zaczęło.. heh... moze jednak go wytnę... i zostawiłabym bez tego tak jak jest, co myślicie? mógłby być taki koniec...?

[Jego Alter Ego]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

no mi właśnie o to chodzi:)

[Julia Zakochana]

aha, no, to dobrze ;) chciałam się upewnić...
pozdrawiam