Ogród

[marek dunat]

OGRÓD


Płot zbutwiały klęczy przed malwy majestatem
wianuszkiem pokrzyw otoczony
-świtą służek
gotowych na każde zawołanie karminowego oblicza

pełno tu życia traw niekoszonych
pośród których żywota próbuje
zwinka brązowa
uśmiechnięta
-mały dinozaur
-miniaturka lusterkiem pleców odbijająca promyki słońca

ciepło tu i spokojnie
czas głaszcze leniwie mieszkańców tego świata
chabry i bratki w uścisku
nie wadzą sobie
koniczyna całuski
na brzuszku babki składa
mięta się pręży zapachem
dmuchawiec nadyma policzki
ciekawy przed lotem w nieznane

wiatr tańczy pośród traw
i bawi się ze śpiącym kocurem
w kotka i myszkę się bawi

szczęśliwy jest ten ogród
o którym zapomniał
człowiek...

;-)

[Lilka-rusalka]

.... wiesz ..ten wiersz to sielanka w dobrym słowa tego znaczeniu... jakiś raj ... aż mi się zatęsknilo.. za czymś beztroskim .. co już dawno minęło... dziękuje...za tą chwilę ... w innym piekniejszym świecie:))