In wino veritas

[Elżbieta Rafa]

Piliśmy tanie wino.
Morze
szumiało nam w głowach.

Godzina beztroski,
noc zapomnienia...
gwiazdy tańczyły zorbę,
ogród echem – śmiechem rozbrzmiewał.
Budził
nie tylko przyszłe wspomnienia.

Piliśmy wino –
po nic,
po siebie,
po wszystko.
Po odrobinę prawdy
do ostatniej kropli.

[Elżbieta Rafa]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Gość]

sie nie uratuje nic
chyba za dużo wina

[jacek_sojan]

jeśli szumiało, to prawda była taka, że peel wypił "m o r z e" wina;
było ochlajstwo na umór, a dla takiej prawdy - warto było;
coś mi ten wiersz przypomina - ale nie powiem, bo mam czerwone uszy; J.S

[Jaro Sław]

To była pewnie jakaś

lectio di_vina.....



Ale zgrabne.....