Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Miasta żywych…
Lecz czy można prawdziwie żyć wśród nich?
Każdy żywy taki sam.
Jak klony powielone przez genetyków.
Dzień za dniem powtarzają ten sam schemat.
Jakby byli specjalnie zaprogramowani.
Jedzą, piją,
Pracują, uczą się,
Kochają i porzucają,
Smucą się i radują…
Aż w końcu kładą się do swych łóżek,
By zasnąć
I przenieść się do innego świata,
Świata, gdzie będą żyć wiecznie…

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

jeśli się nie mylę to nie tylko debiut na org-u, ale też jeden z pierwszych w życiu tekstów wystawionyCh publicznie, jeśli tak to:
1."Jedzą, piją,
Pracują, uczą się,
Kochają i porzucają,
Smucą się i radują…"-ten fragment jest przegadany, za dużo czasowników w jednym miejscu
2. popracuj nad zapisem, tzn. uwolnij się od kropek(i wielokropków), dużych liter, przecinków
3. wyrażaj trochę zgrabniej niektóre myśli-"I przenieść się do innego świata,
Świata, gdzie będą żyć wiecznie…"-powtórzenie słowa "Świata" jest zbędne
4. pracuj nad swoim piśmiennictwem, bo widzę tu potencjał
pozdrawiam:-)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

codzienność nie jest codziennością
gdy co dzień tędy przechodzę

dziś się potknęłam.


to moja minaturka, przypomniała misie... jjest dowodem na to, że nie zgadzam się z treścią Twojego wiersza, inaczej na to patrze :)
a co do uwag to zgadzam się z przedmówcą :)

pozdr, fr.ashka ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...